Met nog één volledige dag van het atletiekprogramma te gaan, liggen de Verenigde Staten op koers voor een recordaantal medailles, met 11 gouden, 10 zilveren en 8 bronzen medailles voor in totaal 29 medailles. Coe zei dat Olympische sterren zoals sprinter Noah Lyles, 400 m horden gouden medaillewinnaar Sydney McLaughlin-Levrone en kogelstoter Ryan Crouser deel uitmaken van een zeldzame "gouden generatie" Amerikaanse atleten.
Maar de uitdaging, zei Coe, is om dat rijke talent te benutten om het profiel van atletiek in de VS te verbeteren, waar het nog steeds een uitloper is in een sportlandschap dat gedomineerd wordt door de NBA en uiteraard de NFL, de National Football League.
Coe noemde de "gekke paradox" dat Amerikaanse atletieksterren in Europa vaker in de schijnwerpers staan, maar in hun eigen omgeving "nog steeds in relatieve anonimiteit verkeren".
Nationale sport van de VS
"Dat is een disconnectie waar we allemaal een uitdaging aan hebben tussen nu en 2028," vertelde Coe aan verslaggevers. "Ik sprak daarover met zowel USA Track and Field als het USOPC (United States Olympic and Paralympic Committee). Weet je, we zullen alle drie hard moeten werken aan die uitdaging, want als het elke andere natie op deze planeet was, zou atletiek de nationale sport van de VS zijn."
Coe zei dat hij hoopte dat het succes van de VS in atletiek naar de mainstream zou katapulteren, net zoals de Britse medailles op de Spelen van Peking in 2008 de basis legden voor de succesvolle Olympische Spelen van 2012 van het gastland.
Gouden generatie
Groot-Brittannië eindigde in Peking op de vierde plaats met 51 medailles, waaronder 19 gouden, en verbeterde dat aantal vier jaar later tot 65, met 29 gouden medailles. "Groot-Brittannië won een hoop medailles, het haalde je uit de begrotingsargumenten en de mensen zeiden gewoon 'Oh my God, kom maar op'," zei Coe, die voorzitter was van het organisatiecomité voor de Olympische Spelen van 2012.
"Ik hoop dat de mensen in Amerika aanvoelen dat je in de atletiek een gouden generatie hebt. Het is fantastisch, want in het verleden had je het over Carl Lewis, Michael Johnson, maar dat waren uitzonderingen in die generatie. Nu kijk je naar een scala aan sterren."