"Je komt hier voor een medaille en ik denk dat het mogelijk was", vertelde Lamberink, die het meest ontdaan was. Voor de uit Bergentheim afkomstige startster zit het olympisch toernooi erop. "Het gaat nu in golven bij mij. Aan de ene kant denk ik realistisch: we hebben er alles aan gedaan en veel harder gereden dan ooit eerder. Maar emotioneel gezien is een vierde plaats natuurlijk teleurstellend."
"Na de kwalificaties (46,086) wisten we dat we nog veel harder konden", vertelde Van de Wouw. "Dat hebben we de tweede keer laten zien en in de finale deden we er nog een tandje bovenop. Het is wel fijn om te weten dat we echt beter kunnen worden in zo'n toernooi, maar we kwamen niet voor de vierde plek."
Sprint en keirin
Het ene na het andere wereldrecord werd gereden op de wielerpiste van Saint-Quentin-en-Yvelines. De teamsprint met drie vrouwen, van wie er elke ronde één uitstapt en de derde de tijd zet, is een jong onderdeel. Lamberink: "We wisten dat je hier een wereldrecord moet rijden om te winnen." Met de vijfde verbetering (naar 45,186) pakte Groot-Brittannië het goud.
Van de Wouw komt net als Van der Peet nog in actie op de onderdelen sprint en keirin. "Ik heb vandaag pr's gereden en voel dat ik goed in vorm ben. Ik moet hier niet te lang mee blijven zitten, er komen nog vijf dagen aan."