30 punten, 23 rebounds, 5 assists, 4 blocks: Anthony Davis leverde een dubbele X-brede prestatie in de eerste wedstrijd van de serie van de Lakers tegen de Warriors in de halve finales van de Western Conference.
Shaq misschien wel de beste ooit
Laten we het argumentn gelijk neerhalen: Shaq misschien wel de beste speler van de 21e eeuw, zo niet in de hele geschiedenis van de NBA. Een monster van consistentie, in staat om met zijn teamgenoot maar ook rivaal Kobe Bryant om te gaan, heeft hij, naast zijn 4 kampioensringen (3-peat met de Lakers van 2000 tot 2002, Miami in 2006), enkele werkelijk surrealistische statistieken op een rij gezet.
In 2000, het seizoen waarin hij tot MVP werd gekroond, eindigde hij in 79 reguliere seizoenswedstrijden en een gemiddelde van 40 minuten op de vloer met een gemiddelde van 29,7 punten, 13,6 rebounds, 3,8 assists en 3 blocks. In de play-offs, in 23 wedstrijden, was hij gemiddeld 30,7 punten, 15,4 rebounds, 3,1 assists en 2,4 blocks. Tot zijn eerste seizoen bij de Heat in 2004-05, toen hij 33 jaar oud was, haalde hij altijd meer dan 20 punten en 10 rebounds in een volledig regulier seizoen (73 wedstrijden).
Davis vaak gevloerd door blessures
Davis heeft een zeer goed niveau, maar wordt vaak gevloerd door blessures. ''Als hij niet genoeg rust krijgt, is zijn lichaam niet in vorm om optimaal te presteren. Maar als hij niet speelt, daalt het potentieel van de Lakers tot een onvoorstelbaar niveau, schrijft Sergio Rabinal in sportingnews.com.
Davis is blessuregevoelig en heeft met de Pelicans slechts twee reguliere seizoenen van 75 wedstrijden gespeeld (2016-2017 en 2017-2018). Bij de Lakers, in het titeljaar 2020, had hij een piek van 62 wedstrijden met een gemiddelde van 34,4 minuten op de vloer. Bij de Angelinos speelt de spil reguliere seizoenshelften. Het doel van Darvin Ham is om zijn speler, die hij de bijnaam "Wilt Davis" gaf als verwijzing naar Wilt Chamberlain, klaar te stomen voor de play-offs. Dit garandeert echter geen consistentie.
Woord aan de ADefense
Maar zijn serie tegen de Grizzlies liet waarnemers soms naar meer verlangen. Het is waar dat hij dominant was in de rebound en enkele geweldige wedstrijden had. Het is waar dat hij moest afrekenen met Jaren Jackson Jr, verkozen tot Defensive Player Of the Year. Maar als zijn statistieken eervol zijn (6 wedstrijden, 20,8 punten, 13,7 rebounds, 2 assists, 4,3 wedstrijden) blijft de herinnering aan zijn wedstrijd 2 met 4/14 schieten of wedstrijd 4 met 4/13 levendig.
Er is geen twijfel dat hij elke wedstrijd een 30/20 kan repliceren. Hij is de beste inside speler in de serie, dat staat vast. Maar zoals het gezegde luidt, "offense gets people up, defense wins titles". En het is op dit punt dat de Lakers hun titel hadden gebouwd in 2020.
Om daarvan overtuigd te zijn, laten we teruggaan naar de met 4-2 gewonnen finale tegen de Miami Heat. Vier overwinningen, en in drie daarvan had men de Floridianen onder de 100 punten gehouden. Een cruciaal punt als we de offensieve kracht van de Warriors kennen. Maar ook een manier voor Anthony Davis om een stukje aan zijn carrière toe te voegen.
De laatste vijf jaar zijn het immers de Grote Mannen die de MVP-titel in de wacht slepen. Of het nu Giannis Antetokounmpo, Nikola Jokic of Joel Embiid is. Anthony Davis is op eigen benen een van die mannen. De dominante en onstuitbare binnenkant. In 2020, tijdens de Playoffs, liet hij het licht aan de King. Maar vandaag moet hij de koning zijn. De Warriors verslaan zou een eerste stap zijn. Maar onbetwist heersen op het veld, zowel aanvallend als verdedigend, is het belangrijkste. Want het succes van de Lakers rust niet langer op LeBron, maar op Davis. Net zoals het gebaseerd was op Shaq in de vroege jaren 2000. Zodat we eindelijk de juiste vergelijking kunnen maken.