Berry van Peer sluit op WK fantastisch jaar af: 'Weet heus wel dat ik nog meer wil'
Van Peer begon met darten door de invloeden van zijn ouders, die regiocompetitie speelden. In de garage hing een dartbordje waar Van Peer weleens een pijltje op gooide. “Dat waren er eerst drie per dag, toen zes per dag,” zei Van Peer. Zijn vier jaar oudere broer Carlo was veel serieuzer. “Op een gegeven moment gooide ik een pijltje met hem mee. Eerst een half uurtje, toen een uurtje en steeds langer.”
Toch had Van Peer niet direct zijn roeping gevonden. “Ik vond het wel leuk om een keer 180 te gooien, maar ik had niet zoiets van hier moet ik meer mee doen.” Op uitnodiging van Carlo, die het talent van Berry zag, gingen ze samen koppeltoernooien spelen. Berry was toen een jaar of 14. “We werden steeds beter, alleen ging het bij mij misschien iets makkelijker. Hij is ook heel erg goed, maar ik kan mijn niveau langer vasthouden,” zei Van Peer over het verschil tussen de broers. “Als hij zijn niveau haalt, kan ik hem soms niet bijbenen.”
Op 22-jarige leeftijd stond Berry in de finale van het jeugd-WK. Die verloor hij met 6-2 van de Australiër Corey Cadby. Kort daarna begonnen de problemen met darteritus. Van Peer ging - en gaat nog steeds - naar de fysio. “Ik ben begonnen met dry needling. Dat was nodig om mijn rug los te maken. Die zat helemaal vast. De fysio vond het niet vreemd dat ik mijn arm niet goed kon strekken,” blikte Van Peer terug. “Ik ben ook bij een coachingsgroep van een maatje van mij aangesloten. Daar zijn we samen aan de slag gegaan. Ik heb mijn worp en mentaliteit aangepast en ben op een gegeven moment zelf verder gegaan met het herstel. Mocht het ooit terugkomen, dan kan ik het ook zelf oplossen.”
Ondanks zijn problemen met darteritus, bereikte Van Peer in 2017 de tweede ronde van de Grand Slam. Daar versloeg hij in de groepsfase - terwijl hij worstelde met zijn probleem - zowel Simon Whitlock als Cameron Menzies. In de tweede ronde bleek Mensur Suljovic - die ooit ook kampte met darteritus - te sterk voor de geboren Roosendaler.
Zijn grote doorbraak liet op zich wachten. Hij raakte zijn tourkaart kwijt doordat hij een top 64-plaats net misliep. “Als ik dat jaar op het WK had gestaan, dan had ik mijn tourkaart wel behouden, dat scheelde 2000 pond,” baalde Van Peer. In 2020 wist Van Peer via de Development Tour een nieuwe tourkaart te pakken, maar raakte die weer kwijt. Via Q-School probeerde Van Peer het opnieuw, maar kwam tekort. “Ik liet zien dat ik op de weg terug was en dat ik wist waar mijn problemen vandaan kwamen. Ik had er zoveel voor gedaan, als je het dan niet haalt is dat zo’n klotengevoel,” aldus Van Peer.
Via de Challenge Tour lukte het Van Peer uiteindelijk toch om weer een tourkaart te bemachtigen. Volgend jaar zal hij voor de Pro Tour op en neer reizen voor de verschillende toernooien. Ook dit jaar was de in Zundert woonachtige Van Peer al veel onderweg. Begin dit jaar won hij in Assen het Dutch Open, met meer dan 5000 deelnemers een van de lastigste toernooien om te winnen. “Die had ik al een tijdje niet kunnen spelen, dus ik dacht ‘leuk’,” zei Van Peer. “Die won ik. Dat was de beste prestatie van mijn leven.”
Als Van Peer niet aan het darten is, werkt hij als magazijnmedewerker bij een wielerwinkel. Zelf heeft hij niet zoveel met de wielersport. Dan toch meer met voetbal, dat hij zo nu en dan wel volgt. Behoudens het leven als darter, zien de dagen van Van Peer er naar eigen zeggen vrij “standaard” uit. “Ik geef ook nog dartsclinics, maar buiten het darts om is het toch vooral lekker van het leven genieten. Tijd doorbrengen met mijn wederhelft en mijn maatjes. Soms sporten, soms bankhangen. Soms een wandeling maken, avondje uit eten, naar de bios, gewoon lekker genieten.”
Gesterkt door zijn overwinning op het Dutch Open kwam Van Peer halverwege het jaar bovenaan de ranglijst op de Challenge Tour en gaf die plek niet meer weg. Dat leverde hem naast een tourkaart, ook een plaats op het WK en een uitnodiging voor de Grand Slam of Darts 2023 op. Een ideale opwarmer voor het WK. “Het zijn drie podiumwedstrijden, dus dat is wel gunstig,” beredeneerde Van Peer. “Toch is het een opzichstaand toernooi en ging ik daarheen om mijn poule door te komen.” Dat lukte hem niet na drie nederlagen tegen Jonny Clayton, Chris Dobey en Josh Rock. In alle drie zijn partijen gooide Van Peer een beter gemiddelde dan zijn tegenstander, een unicum. “Een record dat je eigenlijk niet wil hebben. Leuk, maar tegelijkertijd verschrikkelijk.”
Eind september won Van Peer drie gouden medailles op de World Cup van de WDF. Met het Nederlandse team bestaande uit Van Peer, Jelle Klaasen, Wesley Plaisier en Ryan de Vreede werd Nederland eerste in het teamevent en het algemeen klassement. Bovendien won Van Peer het singlestoernooi. “Verder nog een toernooi in Zweden gewonnen, vier Challenge Tours gewonnen, Pro Tours gespeeld, Euro Tours gespeeld,” somde Van Peer op. “Dus een heleboel gespeeld en veel mooie resultaten geboekt. Hopelijk volgt er een mooie bekroning op het einde van het jaar.”
Op het WK, dat van 15 december tot en met 3 januari in Alexandra Palace in Londen wordt gespeeld, komt Van Peer op 21 december in actie tegen de Engelse nummer 33 van de Order of Merit, Luke Woodhouse. Van Peer staat 107e op die lijst, maar hij ziet wel kansen om de tweede ronde te bereiken. “Mijn doel is eigenlijk de eerste ronde direct door te komen bij mijn debuut,” zei Van Peer. “En dan een rematch met Rock. En als ik die dan win, ben ik al zwaar tevreden. Hoewel ik heus wel weet dat ik dan nog meer wil.”