EXCLUSIEF: Sahin over worstelen onder Mourinho, Bert van Marwijk en Frenkie de Jong
Sahin stapte meteen over naar het coachen nadat hij het gevoel had dat zijn beste speeldagen achter hem lagen. Hij is nu bezig aan zijn derde seizoen als hoofdtrainer van Antalyaspor. Hij ging in oktober 2021 met pensioen, ook in het shirt van zijn huidige ploeg, slechts 33 jaar oud.
Tijdens een 45 minuten durend gesprek met Flashscore Nieuws onthulde Sahin wat er mis ging bij Real Madrid en hoe hij jaren na zijn vertrek uit het Bernabeu vrede kreeg met de harde aanpak van Jose Mourinho.
Sahin houdt een grote kop koffie vast en lacht de hele tijd. Hij ziet er erg ontspannen uit, alsof hij met vrienden in de lobby van een stadion zit na een cruciale overwinning. De jonge manager, die geïnspireerd is door mensen als Jurgen Klopp en Thomas Tuchel, is ook vol lof over de tactische revolutie die Roberto De Zerbi bij Brighton heeft ontketend en zou graag de meesterlijke geest van Pep Guardiola aan den lijve hebben ondervonden.
Sahin ging naar Harvard om zijn opleiding buiten het voetbal af te ronden en naar Afrika om te leren hoe hij weer gelukkig kan worden. Dit en nog veel meer komt aan bod in het interview hieronder.
Je bent net 35 en het is twee jaar geleden dat je stopte met spelen. Kwam het management niet te vroeg?
"Iedereen vraagt me dit (lacht). Ik had een 17-jarige carrière als speler. Ik begon professioneel te spelen toen ik net 16 was. Ik beleefde elk moment, goed of slecht, op een heel intense manier. Toen kwam het aanbod van Antalyaspor. Ik word elke ochtend wakker en leef mijn droom. Ik heb niet eens tijd om het voetballen te missen."
Speel je nog iets anders?
"(Lacht) In mijn eerste jaar hadden we een heel goed seizoen. En ik sprak met de voorzitter en zei tegen hem: 'Kijk, als je ons wilt verrassen, bouw dan een padelbaan voor ons.' En nu hebben we een padelbaan als bonus voor het geweldige seizoen dat we hadden. Ik heb het in Spanje geleerd en ik vind het geweldig!"
Had je geen zin om een pauze in te lassen?
"Ik heb nooit tegen mezelf gezegd: 'Als ik klaar ben met spelen, ga ik een jaar naar het strand. Of naar New York'. In 2015 had ik een hele erge blessure, ik lag er een jaar uit. De dokter vertelde me dat er een mogelijkheid was dat ik niet meer zou spelen.
"Ik begon na te denken over hoe het verder moest, ik raakte geïnteresseerd in wat ik na het voetbal kon doen. Ik ging naar de universiteit, ik ging naar Harvard en ik probeerde te observeren wat er om me heen gebeurde. Ik begon aantekeningen te maken."
Dus je hebt jezelf ook buiten het voetbal opgeleid...
"Dat wilde ik wel, ja. Ik ben naar Afrika gereisd om mensen te ontmoeten, om te zien hoe ze daar leven. Ik wilde mijn leven meer waarderen. Ik was niet gelukkig. Ik heb twee geweldige kinderen, mijn familie heeft me veel geholpen. Ik moest doorgaan om hen ook een rolmodel te bieden. Ik sprak met coaches, met spelers, om steeds meer te begrijpen."
Je hebt hier een paar citaten van beroemde coaches aan de muren van je kantoor hangen. Wat betekenen die voor jou?
"Een ervan zegt: 'Vergeet nooit dat je met mensen werkt en niet alleen met voetballers.' Ik heb ervoor gekozen om deze in te lijsten en aan de muur te hangen. Soms heb je de neiging om de menselijke kant van dingen te vergeten en het is heel belangrijk om dat niet te doen.
"Ik ben niet alleen een coach, ik ben een man die werkt als een coach. Dat moet je altijd in gedachten houden en de menselijke kant van de spelers aanspreken, ze zijn veel meer dan hun voetbal."
Is Jurgen Klopp de belangrijkste figuur voor jou op het gebied van coaching?
"Ik heb geweldige coaches gehad, om eerlijk te zijn. Ik denk dat ik met de besten ter wereld heb gewerkt. Ik wou dat ik ook met Guardiola had gewerkt, maar dat is nooit gebeurd.
"Ik heb gewerkt onder Jose Mourinho, Guus Hiddink, Fatih Terim en Thomas Tuchel. Maar mijn langste periode was met Klopp. Hij en Bert van Marwijk zijn heel, heel speciaal voor mij. Bert promoveerde me naar het eerste elftal van Dortmund toen ik net 16 was."
Hoe heeft Klopp je laten voelen?
"Hij heeft een omgeving gecreëerd waarin iedereen zich gewaardeerd voelt. Hij wil dat iedereen zich verantwoordelijk, gewaardeerd en nodig voelt.
"Als ik 's ochtends op kantoor kom en ik zeg geen 'hallo, bedankt' tegen de dame die mijn kantoor schoonmaakt en als ik niet een beetje met haar praat, denk ik niet dat het zin heeft dat ik in het weekend win als het team speelt.
"De balans tussen voetbalprofessional zijn en een echt mens zijn is erg moeilijk te vinden. Ik moet nooit de menselijke kant vergeten."
Wie ben jij als coach? Meer Klopp dan iemand anders?
"Ik probeer mezelf te zijn. Ik ben nieuw in deze baan. Ik doe het pas enkele tientallen maanden, maar het voelt als tientallen jaren (lacht). Ik wil mijn eigen ideeën over voetbal creëren, maar ik vertrouw op wat ik heb geleerd van de coaches die ik heb gehad.
"Ik probeer dingen te combineren, maar blijf altijd trouw aan het idee om mezelf te zijn. Ik praat nu met jou, maar ik weet niet wat er in jouw brein gebeurt. Je kunt ook niet in de mijne komen. Het is hetzelfde met coachen. Ik hou zeker van een bepaalde voetbalstijl, maar het is mijn eigen spel dat ik graag speel.
"Ik heb ook onder Thomas Tuchel bij Dortmund gespeeld. Ik ben niet van het kopiëren, ik heb mijn eigen ideeën. Maar ik hou ook van de stijl van Tuchel, ik denk dat een mix met Klopp de beste cocktail voor mij is."
Wat zou Nuri Sahin de coach vertellen en wat zou de speler de coach vertellen?
"Dat is een moeilijke! (Lacht.)
"Dus, de coach zou tegen die speler zeggen dat hij best oké is in positiespel: 'Je doet het prima' (lacht). Ik was altijd een speler die het spel wilde controleren, de bal wilde hebben en het tempo wilde bepalen. Soms zou ik willen dat ik een speler als ik in het team had, maar ik heb desondanks geweldige jongens op het veld.
"Wat betreft het tweede deel van de vraag... Ik heb altijd gewenst dat ik een coach had zoals ik probeer te zijn. Ik maak natuurlijk mijn fouten en sommigen zijn niet blij met mij, maar ik doe mijn best."
Verwijs je wel eens naar de speler Nuri Sahin als je coacht?
"Dat is de grootste fout die we maken als coaches. Ik was niet de snelste speler, maar nu heb ik bijvoorbeeld hele snelle jongens in mijn team. Ik kan mezelf niet vergelijken met anderen. Als ik een coach wil zijn, dan hoeft Nuri Sahin de speler niet in mijn hoofd te bestaan.
"Ik had ooit een gesprek met Patrick Vieira, hij was een middenvelder van wereldklasse en hij won alles als speler. Hij zei tegen me: 'Vergeet de speler.' De speler is klaar. Nuri de speler bestaat niet meer. Als ik dat in gedachten houd, heb ik een kans om een betere coach te worden."
Hoe leer je?
"Ik ben nog maar een baby op coachgebied, ik heb amper leren lopen. En als je leert praten, is het goed om mensen om je heen te hebben die al lopen.
"Alles wat ik leer, probeer ik te implementeren. Ik doe het niet na, maar sommige mensen met wie ik contact heb, hebben het allemaal al meegemaakt. Ik spreek zoveel coaches en ik leer ook veel van mijn assistenten.
"Ik ben bij Luciano Spalletti gaan kijken toen hij bij Napoli zat, we hebben een heel leuk gesprek gehad over hoe hij voetbal ziet. Ik heb één training gezien en die was zo indrukwekkend. Het duurde 30 minuten, maar hij was zo aanwezig in alles, hij dicteerde alles.
"Hij was de baas, je kon ruiken dat hij de baas was."
Heb je nog steeds contact met Jose Mourinho?
"Ja, we praten. Ik was geïnteresseerd in een speler van Roma en we hadden een kort gesprek."
Had je een gecompliceerde relatie met Real Madrid?
"In Madrid beleefde ik het moeilijkste jaar uit mijn carrière. Ik was geblesseerd, ik speelde niet zoveel. Ik had supersterren om me heen en ook een supercoach. Zijn stijl was compleet anders dan die van Jurgen Klopp. Van Jurgen naar Jose gaan... Ze zijn totaal verschillend. Ik had het moeilijk.
"Maar op de dag dat ik vertrok, had ik een gesprek met Mourinho en wat ik zo geweldig vind aan deze man is dat hij f***ing eerlijk is. Hij sloeg je in je gezicht: boem! Als je goed bent, ben je goed. Als je slecht bent, ben je slecht. Ik was jong, ik had het moeilijk.
"Ik vroeg mezelf af: 'Waar is hij mee bezig? Waarom is hij zo?' Maar hij was eerlijk. Als ik hier als coach zit en terugdenk aan mijn tijd met Jose, kan ik niets negatiefs zeggen."
Heb je het gevoel dat hij in de loop der jaren is veranderd?
"Ik heb de documentaire van zijn jaar bij Tottenham bekeken en ik denk het niet. Ik heb veel geleerd van Mourinho. Hij is een winnaar. Hij zou alles doen om te winnen."
Was Madrid te veel, te vroeg voor jou als speler?
"Het was altijd mijn droom als kind om voor Real Madrid te spelen. Qua spel had ik voor Real Madrid kunnen spelen, zonder twijfel. Ik was toen al goed. Maar in Madrid is het niet goed genoeg om een goede speler te zijn. Je moet mentaal sterk zijn. De trein van Real Madrid stopt nooit. En misschien was ik er toen, met al die blessures, mentaal nog niet klaar voor. Snap je wat ik bedoel?
"Ik worstelde met blessures. En na de blessures moest ik omgaan met niet spelen. Ik was ongeduldig. Als ik terugkijk, denk ik dat ik iets geduldiger had kunnen zijn en dat ik meer waardering had moeten hebben voor het feit dat ik speler van Real Madrid was.
"Mensen zeggen meestal: 'Je bent bij Real Madrid, je moet gelukkig zijn!' Ik had zoiets van: 'Ik wil spelen! Ik wil spelen! Ik wil spelen. Misschien was ik mentaal nog niet klaar voor Real Madrid."
Jude Bellingham volgde een vergelijkbaar pad en verhuisde op jonge leeftijd van Dortmund naar Real Madrid!
"Deze jongen is er mentaal zo klaar voor! Hij is er klaar voor! (Lacht.) Ik sprak veel vrienden in Dortmund en ze vertelden me dat hij zo volwassen was. Het was alsof ik een 25-jarige in de kleedkamer had, geen tiener. Ik was er nooit zo klaar voor als hij!"
Hoe komt Dortmund zo snel aan zoveel talent?
"Elke club kan jonge spelers contracteren. Maar het ding met Dortmund is dat ze spelen. Spelers contracteren is makkelijk. Het gaat om de transfersom en spelers overtuigen met een goed salaris. Je kunt ook tegen ze liegen en zeggen dat ze zullen spelen.
"Maar als je Dortmund bent, kun je zeggen: 'Kijk, Nuri Sahin, Gotze, Lewandowski, dan, later, Pulisic, Bellingham, Sancho, Dembele.' Die jongens bij Dortmund - ze spelen met de jonkies. Dat is een groot ding. Er zijn niet veel clubs op het grote podium die dit doen.
"Ik zou ook graag jonge spelers bij Antalyaspor contracteren, maar we hebben niet het grote podium. Onze competitie wordt niet bekeken, we doen niet mee in Europa en spelen niet in de Champions League.
"Dortmund is er elk jaar en zij hebben 80.000 supporters bij al hun wedstrijden. De speler heeft zoiets van: 'Wow, het is zo leuk om hier te zijn!'"
Wat is het verhaal dat je probeert op te bouwen bij Antalyaspor?
"We zijn een kleine vis in een grote oceaan. We zijn een ambitieuze club, maar we zijn niet de grote vis. Zelfs niet de grote vis in Turkije. We willen kleine stapjes maken, babystapjes. Ik heb een bestuur dat me steunt, ze hebben me de kans gegeven om hier te zijn.
"We hebben een paar records gebroken in mijn eerste seizoen, nu willen we wat balans in de ploeg houden. De stad, de club - ze vliegen als je wint en ze zijn down als je verliest. We moeten dat in balans brengen en we moeten een cultuur creëren. Dat is mijn grootste missie hier, in Antalya. We maken kleine stapjes."
Heb je tijd?
"We proberen een fundering te bouwen voor ons 'huis'. Dan kunnen we ons richten op de volgende stap. Je kunt niet bouwen zonder fundament. Het kost tijd en die tijd heb ik. Toen ik tekende, tekende ik een contract voor 5 jaar. Antalyaspor is de beste plek waar ik op dit moment kan zijn. Ik wil hier zijn. Ik hoop dat we kunnen bereiken wat we willen.
"In voetbal weet je het natuurlijk nooit. De dag dat ik coach werd, belde ik Jurgen Klopp en hij zei tegen me: 'Het is maar dat je het weet: op een dag word je ontslagen.' Ik antwoordde hem: 'Je zegt dit, maar het is je nog nooit overkomen' (lacht)."
Je bent van spelen direct overgestapt naar coachen. Ging het altijd zo voor je of had je je een ander pad voorgesteld?
"Ik wilde nooit voor een jaar naar het strand gaan of voor een paar maanden naar New York verhuizen nadat mijn spelerscarrière voorbij was. Ik doe wat ik het liefste doe."
In hoeverre ben je een data geek?
"Data is heel belangrijk. Ik werk samen met een bedrijf in Duitsland, we analyseren elke tegenstander en elk potentieel contract. In het voetbal is het oog ook heel belangrijk. Je kunt over de beste gegevens beschikken, maar je moet met de spelers praten en ze aanvoelen.
"Er zijn overal zoveel getalenteerde spelers, ik heb zoveel contacten van over de hele wereld. Als je achter iemand aangaat, moet je weten waar hij vandaan komt, je moet zijn culturele achtergrond kennen."
Kun je ons een voorbeeld geven?
"We hebben Shoya Nakajima, de voormalige speler van Porto, gecontracteerd. Ik heb al eerder met hem gesproken, maar hij heeft nooit echt gesproken, weet je? Hij was heel beleefd, heel bescheiden, heel aardig, maar dat was het. We hingen op na onze chat op FaceTime. Je zou kunnen twijfelen aan zijn vermogen om zich aan te passen en voor een andere speler te gaan.
"Ik heb met Kagawa gespeeld. Hoe was hij? Toen hij naar Dortmund kwam, sprak hij nooit. Toen leerde hij, hij zette stappen met ons. Dus je moet de cultuur ook begrijpen. Dat is zo belangrijk voor mij.
"Als ik alleen naar de gegevens had gekeken, zou ik hebben gezegd dat Nakajima een goede speler is en dat is het. Uiteindelijk hebben we besloten om hem te contracteren."
Heb je ooit spelers afgewezen na deze persoonlijke gesprekken?
"Ik had een gesprek met een speler van wereldklasse die we hadden kunnen contracteren. Als je zijn naam zegt, is een onmiddellijke reactie: 'Breng me deze jongen.' We hebben drie minuten met elkaar gesproken. Na drie minuten zei ik tegen hem: 'Pas goed op jezelf! Het allerbeste, ik wens je het beste in je carrière.
"Als ik dit aan mijn voorzitter zou vertellen, zou hij waarschijnlijk vragen: 'Ben je gek?' Maar het korte gesprek dat we hadden was genoeg om me ervan te overtuigen dat het geen goede match is tussen hem en onze club."
Is het altijd eerst bellen voordat je een beslissing neemt of ontmoet je spelers graag persoonlijk?
"Als een speler in Japan is, wil ik misschien wel naar Japan gaan en voor hem zitten zoals we nu zitten. Een telefoongesprek is niet hetzelfde, zelfs journalisten vinden het niet leuk als ze mensen per telefoon moeten interviewen, toch? (glimlacht.)
"Als je mensen persoonlijk ontmoet, zie je hoe ze zich gedragen, hoe ze dingen zeggen, hoe ze je begroeten. Nogmaals, het is zo belangrijk om als coach je menselijke kant niet te verliezen. Het is echt moeilijk, maar je moet die gedachte nooit loslaten."
Welke speler zou je willen coachen?
"Ah, moeilijke. Laten we zeggen Frenkie de Jong. Ik ben gek op die jongen. Hij is briljant om naar te kijken en ik mag hem heel graag. Een andere zou Alexis Mac Allister zijn. Hij speelt veel met zijn hersenen.
"Natuurlijk, (Erling) Haaland, (Kylian) Mbappe... Maar dat zou betekenen dat ik op hun niveau moet komen, niet dat zij naar mij komen (lacht)."
Kijk je naar een team of coach in het bijzonder om inspiratie op te doen?
"Ik heb met De Zerbi gesproken, hij is een geweldige coach. Ik kijk naar zijn wedstrijden en mijn team analyseert Brighton elke week. We nemen een paar minuten de tijd en kijken naar alles wat ze doen. Ik wil zoveel mogelijk leren.
"Ik hou van Manchester City, ik hou van Brighton. Ik volgde Gasperini ook bij Atalanta en Conte bij Inter. Ik vond Nagelsmann goed bij Hoffenheim en Leipzig, ik wilde zien hoe hij manieren vond om wedstrijden te winnen."
Ben je een fan van VAR?
"Ik vind het goed, maar ik vind dat het meer op tennis moet lijken, waar je beslissingen kunt aanvechten. VAR helpt het voetbal, maar wedstrijden stoppen te vaak en te lang. Ik hou niet van het wachten. Nogmaals, VAR helpt het voetbal. Maar het snijdt een deel van de emoties weg. En daarom houden we van voetbal, toch? Het brengt verschillende emoties naar boven.
"De geboorte van een kind, de liefde voor je partner - dat is iets anders. Maar voetbal heeft zijn eigen set emoties die alleen voetbal kan opwekken. De emoties moeten daar blijven, laten we de aard van het voetbal behouden."