Bol had "een beetje" geslapen na die memorabele finale, waarin ze als laatste loper drie concurrentes voorbijrende en de Nederlandse estafetteploeg het goud bezorgde. "Het leek wel alsof ik dronken was. Mijn hoofd ging alle kanten op. Ik denk dat ik gewoon heel blij was. Je voelt je heel moe, maar de adrenaline blijft maar door je lijf gaan", zei de Amersfoortse, die amper zestien uur later alweer een ronde op haar allerhardst moest lopen.
Ze kon ook maar moeilijk haar gevoel omschrijven. "Ik loop de gemengde estafette, omdat ik het alle toernooien doe en dus weet wat het is en weet hoe het moet. Maar dit gevoel ken ik niet. Het is zo gek. Ik heb nu al de gouden olympische medaille die ik zo graag wil. Tegelijkertijd moet de focus heel snel om en de 400 meter horden is echt heel anders dan een 400 meter vlak. Maar die medaille maakt me wel iets rustiger en geeft vertrouwen. De race in de serie is ook heel goed gegaan, het ging makkelijk en ik kon energie sparen. Nu kan ik even helemaal resetten en slapen en dan ben ik weer helemaal fris."