Justin Rose geniet van het knokken in de Schotse wind en geeft Engeland hoop

26 jaar nadat hij als amateur Royal Birkdale betoverde tijdens zijn Open-debuut, toonde hij zijn klasse met een prachtige ronde van drie-onder 68 en werd daarmee tweede. Gezien het feit dat de gemiddelde score voor de starters in de middag 73 was, beschreef Rose zijn ronde, met zijn enige bogey in 36 holes, als een van zijn beste op het Open.

Het geheim, zei de US Open kampioen van 2013, was om de uitdaging aan te gaan en het er uit te slepen.

“Vandaag was goed. Ik denk dat vandaag de perfecte balans was. Gisteren was het vrij soepel, 16 greens, veel tap-in pars,” vertelde Rose, die een enorm gejuich ontlokte vanaf de tribune toen hij een 40-foot birdie maakte op de 18e om twee slagen achter leider Shane Lowry te komen op vijf onder.

'Ik moest knokken'

“Wat voor mij goed was, was dat ik moest knokken. Het was een perfecte mix van goed spelen en goed vechten. Ik moest de bal vandaag een paar keer meer op-en-neer slaan, moest die vreselijke vijf-zes-footers hole'en waarbij je over de bal heen bent en je als het ware door de wind wordt gegeseld.

“Je vecht je door elk moment op de baan heen en ik denk dat ik dat vandaag goed heb gedaan en ook goed heb gespeeld.”

Rose won de zilveren medaille voor amateurs in 1998 en werd tweede in 2018. Hij moest zich dit jaar kwalificeren na een terugval op de ranglijst, maar heeft zichzelf in de perfecte positie gebracht om de eerste Engelse speler te worden die de Claret Jug wint sinds Nick Faldo in 1992.

“Dat zou mooi zijn. Toen ik de US Open won was het onze eerste sinds Tony Jacklin, dus dat zijn mooie momenten waarop het samenkomt en je het verhaal kunt delen van wat het betekent,” zei Rose. “Maar je denkt er nooit aan en we zijn vanuit dat oogpunt behoorlijk egoïstisch.

“Alsof we het voor onszelf willen, en natuurlijk is het geweldig om het te delen met iedereen voor wie het betekenisvol is, maar op het moment zelf probeer je gewoon de klus te klaren.”

Perfecte voorbereiding

Terwijl hij de vernedering moest ondergaan om zijn kansen te wagen op het Open kwalificatie- toernooi in Burnham en Berrow, zei hij dat die ervaring een perfecte voorbereiding was. “Je moet er in zitten om het te winnen, en het eerste grote deel van de reis was om in het toernooi te komen,” zei hij.

“Als ik terugkijk naar Burnham en Berrow, speelden we in een heel erg harde westenwind. Die golfbaan is ongelofelijk moeilijk in een westenwind en ik denk dat zelfs dat kleine beetje ervaring om terug te komen en het moeilijke linksgolf te spelen me waarschijnlijk een klein beetje heeft geholpen de afgelopen twee dagen.”