In de openingsminuten was regerend kampioen Frankrijk erg slordig en probeerde Argentinië met veel duw- en trekwerk in de irritatiezone van de Fransen te komen. Het spelbeeld met een terugzakkend Frankrijk en een uitmuntend combinerend Argentinië was zoals dat vooraf verwacht werd.
In de opstellingen van Frankrijk en Argentinië zaten nog wel wat verrassingen. Bij Frankrijk keerde Rabiot terug en stond ook Upamenco in de basis. Bij Argentinië was het meespelen van Angel Di Maria een verrassing en al helemaal dat hij op de linkerflank werd geposteerd door bondscoach Scaloni.
Na tien minuten was er een vrij lange blessurebehandeling nodig voor doelman Lloris, die werd geraakt in een botsing met een tegenspeler. In de 21ste minuut maakte Dembélé een hele lichte overtreding binnen het strafschopgebied. Angel Di Maria ging tegen het gras en de Poolse arbiter Marciniak twijfelde niet: strafschop. In zijn 26ste WK-optreden verzilverde Messi hoogstpersoonlijk dit buitenkansje. Zijn eerste doelpunt in een WK-finale: 1-0.
Frankrijk had ook in het tweede kwart niets in te brengen en kwam tot geen enkele doelpoging. Argentinië deed dat wel volop en voegde aan het doelpunt uit een standaardsituatie ook nog een prachtig uitgespeelde aanval toe. Na een steekpassje van Messi op Mac Allister werd het overzicht bewaard door de middenvelder, die Angel Di Maria perfect op maat bediende en zag hoe Di Maria de bal over doelman Lloris wipte: 2-0.
Tweede helft
De Franse bondscoach Deschamps had vijf minuten voor de pauze al ingrepen door aanvaller Giroud en Dembélé naar de kant te halen en te vervangen door Thuram en Kolo Muani. Het leverde voor de pauze nog niet het gewenste effect op en in de tweede helft ook lange tijd niet. Het eerste kwartier na de pauze was de zuivere speeltijd behoorlijk laag en bracht Argentinië het tempo van de wedstrijd bewust of onbewust omlaag.
Na 64 minuten was het de beste man van het veld, Angel Di Maria, die gewisseld moest worden en verder als toeschouwers moest afwachten of zijn bijdrage voldoende zouden zijn voor zijn eigen afscheid met een wereldbeker. Lange tijd leek er geen vuiltje aan de lucht voor de Argentijnen, voor het laatst nog wereldkampioen in 1986.
Maar toen was er de 78ste minuut waarin Frankrijk ook een strafschop kreeg na een vergelijkbare situatie als rondom de 1-0. Kylian Mbappé schoot de penalty raak, nota bene via de armen van doelman Alvarez. Het doelpunt in de 80ste minuut werd na één minuut en 37 seconden later al gevolgd door de gelijkmaker, opnieuw van de voet van Mbappé. Hij benutte een voorzet van invaller Marcus Thuram: 2-2.
Met die tussenstand waren beide landen weer compleet in evenwicht en had Mbappé ‘en passant’ de topscorerstitel weer in zicht met 7 treffers, eentje meer dan Messi. Een ongelofelijke wending, die deed denken aan de comeback van Nederland tegen Argentinië, eerder in het toernooi. De Zuid-Amerikanen wisten zich gesteund door de historie waarin het ooit West-Duitsland langszij zag komen en vervolgens alsnog met 3-2 aan het langste eind trok in de finale van het eerder genoemde toernooi in 1986.
In de 87ste minuut wilde Marcus Thuram een strafschop versierer, maar trapte scheidsrechter Marciniak niet in de fopduik van de invaller en zoon van oud-international Thuram. De 88.966 aanwezigen in het Lusail Iconic Stadium konden zich gaan opmaken voor een toetje van nog eens tweemaal vijftien minuten extra, nadat de acht minuten extra tijd gespeeld waren.
Verlenging
In die verlenging ging het tempo omlaag en de spanning steeg uiteraard steeds verder. Waar de sfeer in het stadion lange tijd was gedomineerd door de Argentijnen, leek het publiek letterlijk stil te vallen in afwachting van een zinderende ontknoping. Argentinië had nog wat wissels in petto en die waren ook nodig omdat Frankrijk fitter en energieker oogde na ruim 100 minuten spelen. Tekenend was daarin de aftocht van De Paul, die toch wordt gezien als de kilometervreter om daarmee zijn teamgenoot en vedette Messi te ontzien.
In het zevende kwartier van de wedstrijd werd niet gescoord, ondanks twee grote kansen van invaller Lautaro Martinez. Het achtste en laatste kwartier was een lust voor het oog waarin de hoofdrolspelers van dit WK alsnog een keer opstonden op het moment dat het ertoe deed. Vier weken na de smadelijke nederlaag van Argentinië tegen Saoedi-Arabië leek Messi in de 109de speelminuten de wedstrijd te beslissend met zijn zevende toernooitreffer.
Na een handsbal van Montiel in de zestien meter aan de overkant was het echter Mbappé die vanaf de strafschopstip de 3-3 mocht aantekenen en met acht doelpunten ook toernooitopscorer. Een hattrick maken in een WK-finale was eerder in de historie alleen Geoff Hurst gelukt voor Engeland in 1966. In de slotseconden had Randal Kolo Muani de winnende op zijn schoen, maar wist doelman Martinez van Argentinië zijn team op de been te houden. Strafschoppen gaan de beslissing brengen.
Strafschoppen
In de strafschopserie namen de supersterren hun verantwoordelijkheid en maakten allebei geen fout. Mbappé en Messi brachten de stand op die manier op 1-1, voordat de Franse invaller Coman miste. Dybala zette Argentinië vervolgens op een 2-1 voorsprong, waarna Tchouameni namens Frankrijk naast schoot. Paredes zette Argentinië vervolgens op matchpoint met zijn 3-1. De druk lag dus volledig bij Kolo Muani maakte geen fout en tekende 3-2 aan. Dus kon Montiel de beslissing brengen, na zijn eerdere ongelukkige handsbal. Hij faalde niet en bezorgde Argentinië de eerste wereldtitel sinds 1986. Frankrijk is onttroond. Over vier jaar is de volgende WK-afspraak in Noord-Amerika en verdedigt Argentinië vlakbij huis de 22ste wereldtitel.