Doelman: Justin Bijlow (nu 24, dan 28)
Weinig mensen zullen betwisten dat Andries Noppert (nu 28, dan 32) het prima heeft gedaan in het Nederlandse doel dit WK. Ook zal niemand betwisten dat het een grote verrassing was hem hier te zien staan, omdat velen hadden gedacht dat deze plek bestemd was voor Bijlow. Louis van Gaal passeerde hem uiteindelijk, wegens een gebrek aan wedstrijdritme en een mindere vorm dan die van Noppert. Als de doelman van glas zijn blessureperikelen de komende vier jaar enigszins achter zich weet te laten en zijn talent verder kan ontwikkelen, is hij in Noord-Amerika de sluitpost van Oranje.
Linksback: Tyrell Malacia (nu 23, dan 26)
De roep van de supporters om Malacia was dit WK al duidelijk te horen, maar dit werd in de wind geslagen door de bondscoach, die steevast koos voor Daley Blind (nu 32, dan 36). Het lijkt voor de hand liggend dat over vier jaar Malacia de plek veroverd heeft, maar het zou ook zomaar Owen Wijndal (nu 23, dan 26) of Mitchel Bakker (nu 22, dan 26) kunnen zijn, of zelfs een van de jonkies Ian Maatsen (nu 20, dan 24) of Bjorn Meijer (nu 19, dan 23).
Linker centrale verdediger: Nathan Aké (nu 27, dan 31)
Als we ervan uitgaan dat we een linksbenige speler willen op LCB, dan zijn de opties zeker niet beperkt. Sven Botman (nu 22, dan 26), Micky van de Ven (nu 21, dan 25) en Pascal Struijk (nu 23, dan 26) bereiken dan hun top, maar toch kiezen we voor de uiterst puike Aké, wegens zijn prestaties dit WK en de ervaring die hij nu al heeft.
Rechter centrale verdediger: Jurriën Timber (nu 21, dan 25)
Slechts één WK voor een wereldspeler als Virgil van Dijk (nu 31, dan 34) is eigenlijk niet genoeg. Helaas loopt hij al in de 30 en supertalent Timber heeft nu al een basisplaats veroverd in de ploeg. En wat te denken van Matthijs de Ligt (nu 23, dan 27)? Als hij zijn niveau bij Oranje weet te tillen naar zijn clubniveau lijkt een wedijvering tussen hem en Timber voor de hand liggend.
Rechtsback: Denzel Dumfries (nu 26, dan 30)
Jeremie Frimpong (nu 22, dan 25) stond klaar om van blessures van Dumfries en Lutsharel Geertruida (nu 22, dan 25) gebruik te maken en te debuteren voor Nederland op het WK. Hij zal er stiekem een beetje van hebben gebaald dat Dumfries lacht in het gezicht van blessures, waardoor het er niet van is gekomen voor Frimpong. Als Dumfries de fitte strijder blijft die wij kennen, zal hij waarschijnlijk over vier jaar nog steeds onafgebroken aantreden voor Oranje, ten koste van Frimpong en Geertruida.
Verdedigende middenvelder: Teun Koopmeiners (nu 24, dan 28)
Waar de rol van verdedigende middenvelder nu nog wordt gedeeld door Koopmeiners en Marten de Roon (nu 31, dan 35), zal deze hoogstwaarschijnlijk over vier jaar voor Koopmeiners alleen zijn, die dan op zijn top zit. Hopelijk kan hij zijn internationale niveau tillen naar zijn clubniveau tegen die tijd. Mocht hem dit niet lukken, dan bestaat de kans dat we het derde tweelingbroertjesduo in de geschiedenis van het Nederlands elftal gaan zien, als Quinten Timber (nu 21, dan 25) zijn ontwikkeling voortzet en zijn kansen weet te grijpen.
Centrale middenvelder: Frenkie de Jong (nu 25, dan 29)
De positie in dit elftal waar de minste discussie over zal bestaan. De Jong is nu al een speler van wereldklasse en heeft vier jaar de tijd om zich nog verder te ontwikkelen voor het WK in Noord-Amerika. Joey Veerman (nu 24, dan 27) en Ryan Gravenberch (nu 20, dan 24) doen er misschien goed aan zich te richten op de concurrentiestrijd om de nummer 10-positie, of genoegen te nemen met een rol als backup voor De Jong.
Aanvallende middenvelder: Xavi Simons (nu 19, dan 23)
Simons werd deze maand de jongste Nederlander in een WK-knockoutwedstrijd ooit. Het heeft er alle schijn van dat hij een heldere toekomst voor zich heeft en een belangrijke schakel kan worden in het Nederlands elftal voor de lange termijn. Er is echter wel het een en ander aan concurrentie aanwezig voor de positie, want Simons was niet de enige talentvolle middenvelder die dit WK zijn debuut maakte voor Oranje. Kenneth Taylor (nu 20, dan 24) is slechts een jaar ouder dan Simons en maakt ook rasse schreden in zijn ontwikkeling. Daarnaast zijn er dus ook nog Gravenberch en Veerman die prima uit de voeten kunnen op deze positie en wie weet of Donny van de Beek (nu 25, dan 29) zijn carrière een jumpstart weet te geven? Het zal in ieder geval een zwaar bevochten plek worden in de XI van Koeman en het is te hopen dat de concurrentie een drijfveer kan zijn voor de heren.
Rechtsbuiten: Crysencio Summerville (nu 21, dan 25)
Er is één Nederlandse rechtsbuiten die momenteel op het hoogste niveau furore weet te maken en ondanks de verwachtingen van drie jaar geleden is het niet Calvin Stengs (nu 24, dan 27). Als Summerville de lijn van het afgelopen jaar door weet te trekken, is hij over vier jaar de rechtsbuiten van het Nederlands elftal. Mocht dit niet lukken en weet Stengs ook niet zijn ontwikkeling weer op te pakken, dan zou Xavi Simons deze positie kunnen vullen.
Spits: Memphis Depay (nu 28, dan 32)
Volgens Louis van Gaal was Nederland dit WK kansloos als het niet over Memphis Depay kon beschikken. We hopen uiteraard van harte dat dat over vier jaar niet het geval zal zijn, maar het valt niet te ontkennen dat een fitte Memphis op internationaal niveau prestaties neerzet waar geen andere Nederlander aan kan tippen. Jongere spelers als Brian Brobbey (nu 20, dan 24), Myron Boadu (nu 21, dan 25) en Joshua Zirkzee (nu 21, dan 25) zijn zeker niet kansloos in een gooi naar een basisplaats over vier jaar, maar ze zullen alle zeilen bij moeten zetten om een betere kandidaat te zijn in de punt van de aanval dan Memphis.
Linksbuiten: Cody Gakpo (nu 23, dan 27)
Ook dit is een plekje waar veel gegadigden voor zijn. Voorafgaand aan dit WK zouden wij hebben voorspeld dat Steven Bergwijn (nu 25, dan 28) hem zou vervullen, maar hij kwam zijn vormdip niet te boven. De man die eveneens zijn clubvorm doortrok op het WK (maar dan in positieve zin) was Gakpo, die als eerste Nederlander ooit in zijn eerste drie WK-duels wist te scoren. Net als Simons lijkt Gakpo een heel goeie voor de toekomst, maar hij zal hard moeten blijven werken en niet alleen om Bergwijn voor te blijven. Ook Arnaut Danjuma Groeneveld (nu 25, dan 29), Noa Lang (nu 23, dan 27) en Donyell Malen (nu 23, dan 27) zullen proberen zich in de kijker te spelen van Koeman en hopen hun land te mogen vertegenwoordigen in 2026.
Conclusie
Dus hoe staat Nederland ervoor over vier jaar tijd? Het goede nieuws is dat het er niet op lijkt dat we onze status verliezen als voortbrenger van de beste centrale verdedigers van de wereld, ondanks de oplopende jaren van Virgil van Dijk. Het slechte nieuws is dat er voorin nog niet echt een speler opstaat die het niveau lijkt te halen van de Nederlandse aanvallers van 15 jaar geleden, met name Arjen Robben en Robin van Persie. Wat voor enige opluchting zorgt is de wetenschap dat de spelers die over vier jaar in de afbouwende fase van hun carrière zitten meerdere jonge spelers achter zich hebben staan met de potentie om minstens zo goed te worden. Achter van Dijk staan Timber en de Ligt, voor Blind zijn er Malacia en Wijndal, voor Davy Klaassen (nu 29, dan 33) Simons en Taylor. Ook is het een prettig idee dat een aantal van de basisklanten van het moment in 2026 nog niet in de stagnerende fase van hun carrière zitten, denk met name aan Jurriën Timber en Frenkie de Jong. Op basis daarvan zouden wij je niet voor gek verklaren als je voorzichtig optimistisch was over de toekomst van het Nederlands elftal. Uiteraard betreft het hier puur nattevingerwerk en bewijzen mensen als Andries Noppert dat spelers op het WK uit de meest onverwachte plekken kunnen komen. Voor hetzelfde geld zit de volgende Arjen Robben op dit moment op de bank in de KKD. Daar zouden wij niet rouwig om zijn!