"Ik merk dat andere atleten bescheiden over zichzelf praten, terwijl ik vaak hoog opgeef van mezelf. Ik weet waartoe ik in staat ben en denk dat er veel mogelijk is de komende jaren", zegt de 23-jarige Boers, die dankzij zijn moeder Jamaicaans bloed heeft en trots is op de genen uit het land van koninklijke sprinters als Usain Bolt en Shelly-Ann Fraser-Pryce.
Boers versloeg in de finale van de NK de gedoodverfde favoriet Liemarvin Bonevacia. Opvallend was de manier waarop hij won, namelijk ‘op zijn Femke Bols’. Na de eerste ronde lag hij al op kop, om vervolgens in de tweede ronde zo hard door te rennen, dat niemand hem kon bijbenen. Ook olympisch finalist en Nederlands recordhouder Bonevacia niet.
Internationale ervaring
"Ik heb het dit jaar wat anders gedaan. Vorig jaar liep ik alleen maar wedstrijden in Apeldoorn en dan liep ik steeds tegen mijn trainingsmaatjes. Nu ben ik naar het buitenland gegaan, op zoek naar sterk bezette wedstrijden met andere concurrenten. Om het beste uit mezelf te halen, meer druk te voelen en internationale ervaring op te doen."
Hij had het nodig om straks de volgende stap te zetten in zijn carrière. Niet dat hij al praat over een medaille op de EK, maar wel over de wedstrijdtactiek die hem succes gaat brengen. "Hard openen, goed gebruik maken van mijn snelheid, maar iets meer vanuit de ontspanning. Van 200 naar 250 meter laad ik mezelf op om vanaf 250 meter tot aan de finish alles te geven. Aan dat racemodel heb ik hard gewerkt", vertelt hij.
Belangrijke schakel
In Liévin nam Boers het onlangs op tegen de Noorse grootheid Karsten Warholm, de regerend olympisch- en wereldkampioen op de 400 meter horden én topfavoriet voor goud in Istanbul op de 400 meter. "Ik was die week een beetje ziek en twijfelde of ik zou lopen, maar ben toch gegaan en werd tweede. De opening was niet zoals ik die normaal heb, best wel traag eigenlijk, maar in die race zag ik dat er zo veel mogelijk is. Warholm is niet onverslaanbaar."
Boers is ook een belangrijke schakel in de estafetteploeg op de 4x400 meter die in Istanbul de Europese titel van 2021 verdedigt. Hij is gelovig en roept bij toernooien zijn teamgenoten voor de race vaak bij elkaar voor een gebed samen. "Vaak zijn ook de jongens die niet geloven erbij als we bidden. Zij sluiten dan ook de ogen om mee te doen. Ik denk dat het hun ook een goed gevoel geeft. Zo van: we zijn een team en gaan er samen voor."