"In Tokio eindigde ik als zevende, maar ik had toen ook al het podium als doel. Ik miste daar nog het geloof dat ik het zou kunnen", vertelt de 35-jarige kanovaarster, die afkomstig is uit Schoorl, maar voornamelijk in Nieuw-Zeeland woont. "In Tokio stond ik eigenlijk aan het begin van mijn carrière in de kanoslalom, maar het ging goed en het idee dat er meer in zat was de motivatie om me verder te specialiseren."
Wegman verlangt ook niet meer terug naar de periode waarin ze het gevaar opzocht in wild stromende rivieren. "Heb je een doodswens?, was destijds vaak de reactie van mensen. Of: je bent gek dat je dit doet. Zelf beleefde ik dat anders. Ik zag het niet als gekkenwerk, want ik ontwikkelde vaardigheden en een mentaliteit om steeds de grens te verleggen. Ik maakte altijd een risico-analyse en had vertrouwen. Nu zou ik het niet meer durven om van een waterval af te storten."
Vertrouwen
Wegman heeft nu vertrouwen in haar kwaliteiten op de wildwaterbaan. "Die skills die ik heb opgedaan bij het kanoën op de rivieren, komen me nu goed van pas op de kanoslalom. Ik ben in de jaren na Tokio vierde geworden op het WK, vierde op het EK en ook nog vierde op de European Games. Dat zijn wel iets te veel vierde plaatsen, het is tijd voor een medaille en ik geloof zeker dat het haalbaar is."
Ze kent de olympische wildwaterbaan in Vaires-sur-Marne al redelijk goed. "Elke wildwaterbaan is anders, maar deze bij Parijs heeft een beetje hetzelfde karakter als die in Tokio. De nieuwere banen hebben minder verval en het water stroomt iets minder krachtig, waardoor je meer eigen fysieke kracht nodig hebt om tussen de poorten te varen."
Wegman komt zaterdag in actie in de heats van de kanoslalom (K1).