Fluister het zachtjes, maar dit is een behoorlijk seizoen aan het worden.
Zelfs de meest optimistische fans hadden dat niet verwacht aan het begin van de campagne, maar het is beter en beter geworden naarmate Red Bull geleidelijk aan door zijn tegenstanders werd ingehaald en de Grand Prix van Groot-Brittannië was het beste moment tot nu toe.
Vijf verschillende coureurs leken in de loop van de race een reële kans te maken om te winnen, en Lewis Hamilton die zegevierde - en voor het eerst in bijna drie jaar de overwinning proefde - gaf het het sprookjeseinde dat het verdiende.
Dit zijn mijn belangrijkste conclusies van Silverstone.
'Hammer Time' is nog niet voorbij
"Er zijn zeker dagen geweest tussen 2021 en hier waarop ik niet het gevoel had dat ik goed genoeg was of terug zou komen op het punt waar ik nu ben", zei Hamilton nadat hij eindelijk weer eens had gewonnen, en hij was niet de enige die er zo over dacht.
Velen hebben zich de afgelopen maanden afgevraagd of de 39-jarige niet meer op zijn best is nu George Russell de leiding begint te nemen in hun onderlinge strijd bij Mercedes en of Ferrari een fout heeft gemaakt door hem volgend seizoen in te lijven voor Carlos Sainz, maar op eigen bodem liet de zevenvoudig wereldkampioen zien dat hij het nog steeds kan.
Zodra de regen de omstandigheden lastig maakte, begon hij zijn klasse te tonen door Russell in te halen en te passeren om de leiding over te nemen en hij zette geen voet verkeerd bij het verdedigen van de leiding in de slotfase, door Lando Norris ruim voor te blijven en genoeg leven in zijn banden te houden om ervoor te zorgen dat hij een opjagende Max Verstappen van zich af kon houden op het allerlaatste moment.
Hij nam ook de leiding over zijn eigen strategie en maakte de juiste keuzes door telkens op het perfecte moment nieuwe banden te pakken wanneer hij de pits in kwam. Het is indrukwekkend om het hoofd zo koel te houden gezien de chaotische omstandigheden en de druk die hij gevoeld moet hebben om eindelijk een einde te maken aan de langste droogte in zijn carrière.
Nadat hij over de streep was gekomen, was hij enorm emotioneel en kon hij een paar minuten lang zijn tranen niet bedwingen. Dat laat zien hoeveel deze sport nog steeds voor hem betekent en hoe hongerig en gemotiveerd hij zal zijn zodra hij aan het einde van het seizoen naar Ferrari gaat.
Hij mag dan bijna 40 zijn, het is duidelijker dan ooit dat Hamiltons jacht op een recordbrekend negende wereldkampioenschap nog lang niet voorbij is.
McLaren toont hun onervarenheid
McLaren verdient veel lof voor wat ze dit seizoen hebben gedaan. Hun auto is een van de beste auto's op de grid geworden en Lando Norris is constant de grootste bedreiging voor Verstappen. Tijdens hun thuis-Grand Prix lieten zowel het team als hun coureurs echter zien dat vechten op kop nog steeds iets vrij nieuws voor ze is.
Norris en Oscar Piastri profiteerden optimaal van het feit dat ze de snelste auto op de baan hadden om als eerste en tweede te rijden, maar het begon te mislukken toen het team ervoor koos om Piastri een extra ronde buiten te houden toen het begon te regenen in plaats van het tweetal samen binnen te halen. Daardoor viel de Aussie terug naar de zesde plaats.
Norris was op dat moment nog steeds de favoriet om de race te winnen, maar het team hield hem vervolgens een ronde te lang aan de kant toen de baan weer opdroogde. Daarna vroeg het team hem naar welk compound hij wilde overschakelen en hij koos voor softs in plaats van mediums, wat een enorme fout was als je ziet hoe snel Piastri was in de slotfase op dat laatste compound.
Met hoe lang hij al op de grid staat, had de Brit misschien beter moeten weten, maar het team had hem ook nooit zijn keuze moeten laten maken. Zij hadden toegang tot veel meer informatie dan hij en hadden niet de *lichte* afleiding van het rijden met een auto met 180 km/u op een vochtige baan.
Ze kunnen zich dit seizoen nog net zulke ongelukken veroorloven aangezien beide titels al buiten bereik zijn, maar het zal beter moeten als ze Red Bull en Verstappen willen uitdagen voor het kampioenschap in 2025.
The Incredible Hülk
Als je me nu zou vragen om mijn coureur van het seizoen te kiezen, zouden Verstappen en Norris de eerste zijn die in me op zouden komen, maar de andere die ik zou overwegen is Nico Hülkenberg, die me bij een aantal gelegenheden echt versteld heeft doen staan.
Hij was op zijn gebruikelijke best in de kwalificatie op Silverstone. Hij sleepte zijn Haas naar de zesde plaats toen teamgenoot Kevin Magnussen niet eens uit Q1 kwam - hoewel dat deels te maken had met de veranderende omstandigheden - en de Duitser bleef vervolgens de hele race zonder al te veel problemen waar hij was gestart en hield de Aston Martins gemakkelijk van zich af.
Het was Hülkenbergs tweede zesde plaats op rij en dit bracht hem naar de 11e plaats in het klassement, voor alle coureurs met vergelijkbare machines en slechts één punt achter de Aston van Lance Stroll. Zowel qua snelheid als consistentie zijn er maar weinig coureurs op de grid die op dit moment beter rijden dan hij.
Dat is een mooie gedachte voor Audi, die hem al hebben gecontracteerd als één van hun coureurs wanneer ze Sauber in 2026 overnemen, en hoewel ze Carlos Sainz als zijn teamgenoot willen, zullen ze niet gestrest zijn als de Spanjaard ervoor kiest om ergens anders heen te gaan, aangezien Hülkenberg er goed genoeg uitziet om zelf hun F1-project te leiden.
Hij mag dan wel 36 zijn, maar dat betekent niet dat hij er niet meer is of zelfs over zijn top heen is als dat project de vruchten begint af te werpen die Audi verwacht - kijk maar naar de leeftijd van de winnaar op Silverstone. Op dit moment voelt het alsof er nog steeds veel hoop is dat hij eindelijk het podium haalt waar hij langer op heeft gewacht dan enige andere coureur in de geschiedenis van de sport.
