De aanvoerder van Engeland werd van het veld gestuurd nadat hij zijn schouder in het gezicht van Wales-forward Taine Basham had geslagen in het soort no-arms tackle dat hem eerder dit seizoen een schorsing van vier wedstrijden opleverde toen hij voor Saracens speelde.
De schorsing werd verminderd met een wedstrijd voor het bijwonen van "tackle school" - wat hij maar één keer mag doen - dus een minimum van nog eens vier lijkt de meest waarschijnlijke uitkomst. Dat zou hem uitsluiten van de resterende twee voorbereidingsduels van Engeland tegen Ierland en Fiji en hun eerste twee WK-wedstrijden tegen Argentinië en Japan, hun grootste rivalen in de poule.
Farrell's schorsing biedt talenten kansen
Maar hoewel Farrell ongetwijfeld het kloppende hart van het team is, een krijger die elke coach in zijn team wil hebben, maakt zijn gedwongen afwezigheid de weg vrij voor George Ford om in te vallen als flyhalf, met de kwikzilveren talenten van Marcus Smith op de bank.
Ford speelde zaterdag al op 10 en Farrell verhuisde naar het midden in de opstelling die zo goed werkte tijdens het WK van 2019.
Ford leverde een koel optreden toen Engeland, met 12 man tegen 15, op de een of andere manier een try voor Maro Itoje wist te maken en vervolgens de wedstrijd won met Ford's late penalty.
Zijn precisie en leiderschap - minder vocaal maar meer gestructureerd dan die van Farrell - waren de sleutel tot de comeback en Engeland zou nauwelijks zwakker zijn met hem als startende 10.
Smith nog niet in beeld bij Borthwick
De bewondering van coach Steve Borthwick voor hem en Farrell maakte het steeds onwaarschijnlijker dat Smith een belangrijke rol zou spelen op het WK. Maar het ziet er nu naar uit dat hij de kans krijgt om vanaf de bank zijn kunsten te vertonen tegen een vermoeiende tegenstander.
De afwezigheid van Farrell betekent ook dat Borthwick twee gespecialiseerde centers kan kiezen, met Ollie Lawrence en Manu Tuilagi als een behoorlijk krachtige combinatie.
Het is verre van ideaal voor een team om een toernooi in te gaan met zoveel onbekenden in hun backline, maar gezien hoe dun de aanval van Engeland er de afgelopen wedstrijden heeft uitgezien, is het niet echt een kwestie van het afbreken van een soepel lopende machine: na de wedstrijd van zaterdag staat de trybalans nu op drie voor, 15 tegen in hun laatste vier wedstrijden.
Slordig Engeland mist mogelijk ook scrumhalf Van Poortvliet
De geestdriftige late comeback en de strijd tegen tegenslag veroorzaakt door nog eens drie gele kaarten gaven de fans van Twickenham iets om te vieren, maar in het koude daglicht was het weer een tandeloze vertoning.
Het eerste uur vuurde Engeland nauwelijks een schot af en zag het er nog minder gevaarlijk uit dan in de nederlaag van vorige week in Cardiff, toen ze tenminste routinematig de trylijn bedreigden, voordat ze de bal te vaak verloren.
Zaterdag slaagden ze er niet in om de explosieve vleugelspeler Henry Arundell de ruimte te geven en Lawrence begon pas in de slotfase terrein te winnen.
Borthwick benadrukte dat er verbetering was in het set piece en de verdediging en dat aanval altijd het laatste stukje van de puzzel is en fans zullen moeten hopen dat hij iets achterhoudt voor het WK.
Farrell zal deze week zijn lot ontdekken, wanneer Borthwick ook de ernst van de ernstig uitziende beenblessure van eerste keus scrumhalf Jack van Poortvliet zal ontdekken.