Het was tijd om te beslissen wie er zaterdag in de finale van het WK tegen Nieuw-Zeeland zou spelen. Zuid-Afrika was de logische favoriet, zeker nadat het in de kwartfinales Frankrijk had verslagen in een spannende wedstrijd. Maar Engeland, zat in hun favoriete rol, die van outsider.
Het was een rol die hen als gegoten zat, zoals bleek uit de eerste actie, die de Rose al drie punten opleverde. De Boks hadden het moeilijk aan het begin van de wedstrijd, vooral op de zijlijn, hun sterke punt. Ze begingen veel te veel overtredingen en Farrell profiteerde van de situatie om de voorsprong uit te breiden. 0-6 na 10 minuten, dat was onverwacht.
Maar het was logisch, want de Zuid-Afrikanen waren niet in staat om hun rugby te ontwikkelen en toen ze de kans hadden om de Engelse lijn te doorbreken, verloren ze door hun onhandigheid (en de verdediging van de tegenstander) de bal. Ze scoorden echter wel hun eerste drie punten (21e), maar Farrell deed daar iets voor terug.
Zuid-Afrika speelde slecht
De Zuid-Afrikanen waren onherkenbaar van de rest van het veld, misten verovering maar probeerden weer op het goede spoor te komen via hun voorwaartsen, en kwamen terug tot op drie punten (34e)... Om drie punten later terug te komen met een totaal vermijdbare overtreding. De regen bedierf de bedoelingen van het spel - als die er al waren - want het spelniveau was teleurstellend. Engeland was echter veel pragmatischer en leidde bij de rust (12-6).
Engeland bleef druk uitoefenen in de tweede helft, maar verspeelde een mooie kick op 5 meter van de tegenstanderlijn. De wedstrijd kreeg geen nieuwe dimensie, er waren veel overtredingen in de regen en om het maar ronduit te zeggen, het was erg saai. De veranderingen gaven de Boks echter energie en ze kwamen dicht bij een overwinning toen Kolbe 's ingeving werd verprutst door Le Roux (52e).
Maar de Rose bleven het momentum opbouwen en Farrell maakte er met een monumentale drop-kick vanaf 45 meter +9 van (54'). Zuid-Afrika miste hun halve finale en hun rugby was uit balans. De klok tikte en het ondenkbare naderde, want de Boks waren favoriet, maar in een regenachtige wedstrijd van rucks en voetenwerk waren de Engelsen duidelijk in hun element. De Boks lanceerden toen een laatste wanhopige poging en vanuit een strafcorner ging Snyman uiteindelijk over de lijn (69e) om zijn ploeg op twee punten te brengen.
Spannend slot
Dit beloofde een episch slot van de wedstrijd te worden, met de Boks die probeerden de scrum van hun tegenstander af te straffen om de drie punten te pakken. Missie geslaagd met nog vier minuten te gaan, en zelfs vanaf 50 meter wankelde Pollard niet. Zuid-Afrika won met 16-15, een klein wonder gezien de vorm van de wedstrijd, maar de Boks waren in staat om te reageren en staan nu tegenover Nieuw-Zeeland in de finale.
Zaterdag 21.00 uur begint die wedstrijd. Engeland speelt een dag eerder de troostfinale tegen Argentinië.