Om te zeggen dat de finale van Rome niet de match-up was die werd verwacht, zou voor de hand liggend zijn. Sommigen hadden waarschijnlijk durven wedden op de aanwezigheid van de als derde geplaatste Alexander Zverev, die vaak goed presteert op de plek waar hij in 2017 zijn eerste masterstitel won. Maar weinigen zullen hebben gedacht aan Nicolas Jarry, die nog nooit een finale heeft gespeeld boven het ATP 250-niveau.

Door de sterke service van beide spelers volgde het begin van de wedstrijd het verwachte scenario en vielen er geen breaks. In zijn vierde servicegames kreeg Jarry twee breakpoints tegen, maar deze wist hij te redden. Zverev bleef druk zetten in de servicegame van zijn tegenstander en in game 10 wist hij dan eindelijk de break te forceren, goed voor de eerste set.

De Duitser serveerde haast foutloos en moest in de hele wedstrijd slechts vijf punten incasserren op zijn eigen opslag. In de tweede set kreeg Zverev in game 10 twee matchpoints op de service van Jarry, maar wist niet te verzilveren. Op het moment dat de Chileen moest serveren om een tiebreak voor de tweede set te bereiken kwam Zverev weer op matchpoints, dit keer benutte hij wel, zijn vierde van de wedstrijd.