De 6-2 waar Fritz de eerste set mee won was enigszins geflatteerd. Hij wist Dimitrov tweemaal te breken ondanks een evenwichtig spelbeeld, maar omdat Dimitrov's tweede service niet overtuigde en het hem niet lukte een van zijn zeven breakpoints te benutten moest hij de set capituleren na 46 minuten. De tweede set ging volledig op service, ondanks drie gemiste breakkansen voor Fritz en vier voor Dimitrov, waarvan twee ook setpoints waren op 5-4 en 6-5. De daaropvolgende tiebreak was een waar spektakelstuk en gaat absoluut de geschiedenisboeken in van de Italian Open.
Met een minibreak voorsprong kreeg Dimitrov op 6-3 weer drie setpoints, maar deze werden allen gered door Fritz. Op het laatste sloeg de Bulgaar een dubbele fout. Vervolgens ging het tot 9-9 op service, met weer twee setpoints voor Dimitrov en een matchpoint voor Fritz, waarna Dimitrov weer een minibreak haalde, maar ook weer niet het setpoint wist te verzilveren op service. Ditmaal sloeg hij aan het net een volley een millimeter naast de lijn. Op 11-11 pakte hij weer een minibreak en ditmaal hield hij wel zijn service in huis, met een winner buiten bereik van de Amerikaan benutte hij eindelijk zijn tiende setpoint, tot blijdschap van het publiek.
Anticlimax
De derde set was nogal anticlimactisch. Dimitrov liet het totaal afweten op service en liet zich twee keer breken. Tegelijkertijd kon hij eveneens niks meer klaar krijgen met de return, hij maakte in vier games nog maar één punt op de service van Fritz, die zijn tweede matchpoint benutte.
In de kwartfinale staat Fritz tegenover de winnaar van de wedstrijd tussen Alexander Zverev en Nuno Borges.
