Tussen Sinner en zijn missie om zijn tweede slam in zijn carrière te winnen en aan de top van de ATP-ranglijst te blijven, ligt een obstakel waarvan het een understatement zou zijn om het als louter ongemakkelijk te omschrijven. Nu Djokovic en Alcaraz er verrassend uit liggen, is er de spottende grijns van die atypische Rus Medvedev. Iemand die, ondanks het feit dat hij op 28 februari 2022 ook de nummer 1 van de wereld werd en als eerste de dominantie van de grote drie doorbrak (afgezien van het intermezzo van Andy Murray), nooit al te serieus wordt genomen.
De media en het publiek houden van het verhaal van de oude kampioen versus de jonge belofte, Djokovic versus Alcaraz, de generatieclash, zozeer zelfs dat Sinner als derde wiel wordt gezien. Maar omdat tennis een sport is en de winnaar niet wordt bepaald door marketingstrategieën, is het zo dat in 2021, toen iedereen klaar was om de zoveelste prestatie van Djokovic te vieren, namelijk het winnen van alle vier de slams in een jaar, diezelfde Medvedev in Flushing Meadows het script van dat perfecte verhaal verscheurde.
Met een dominante 3-0 overwinning op de Serviër (6-4, 6-4, 6-4) verknalde hij alles, en met een glimlach aan het einde van de wedstrijd zei hij: "We weten wat er op het spel stond; ik heb medelijden met Novak en de fans", om er vervolgens aan toe te voegen: "Maar er is één ding, niet minder belangrijk: vandaag is een jubileum voor mij en mijn vrouw. Tijdens het toernooi wist ik niet wat ik haar moest geven en toen ik in de halve finale kwam had ik nog steeds geen cadeau, dus ik dacht dat ik moest winnen. En dit is mijn cadeau...".
Sarcastisch en intelligent, Medvedev weet dat hij niet geliefd is om zijn atypische tennis, zijn octopusachtige bewegingen die contrasteren met de elitaire elegantie van de sport, of om zijn onverzettelijke karakter op de baan. Hij is niet eens de 'new kid on the block', want hij is 28 jaar oud. Hij is de middengeneratie, dus absoluut niet op zijn plaats in een strijd tussen de oude en de nieuwe generaties. Maar dat kan hem allemaal niets schelen en hij staat klaar om elk plan te verstoren.
Een taaie tegenstander voor Sinner
De fans van Sinner die verheugd waren over de uitschakeling van Djokovic en Alcaraz waren hem misschien vergeten. En dat is een ernstige vergissing, want nu Alexander Zverev er ook uit ligt, zou je deze kwartfinale kunnen zien als de finale. Medvedev staat klaar om, net als op Wimbledon, de weg te versperren voor de nummer 1 van de wereld, zoals hij dat al zeven keer heeft gedaan in 12 wedstrijden. Een kryptoniet dat de Zuid-Tiroler vijf keer onschadelijk wist te maken, zoals in de finale op de Australian Open, maar dat radioactiever dan ooit is teruggekeerd op het meest prestigieuze hardcourt van het circuit. Als Sinner zich daar op zijn gemak voelt kan hetzelfde worden gezegd van de Rus, die bovendien nooit te veel heeft geklaagd over het oppervlak van de Arthur Ashe courts, iets wat typerend voor hem is op alle andere banen van het circuit.
Sinner boekte in de kwartfinale een overwinning op Tommy Paul, waarin hij een slechte start had en al zijn talent uit de kast moest halen om terug te komen en de Amerikaan in drie sets te verslaan (7-6, 7-6, 6-1). Medvedev komt hier na de minder verzettelijke Portugees Nuno Borges te hebben verslagen (6-0, 6-1, 6-3). Beide tennissers leken te groeien in het toernooi, dus qua vorm is er geen groot verschil.
Sinner's fantastische 2024, dat hem tot nummer 1 van de wereld maakte en waarin hij 51 van de 56 wedstrijden won en vijf van de vijf finales, werd de laatste tijd overschaduwd door fysieke problemen, maar vooral door het dopingverhaal dat de Zuid-Tiroler achter zich zal moeten laten. Medvedev verslaan zou vanuit dat oogpunt een wondermiddel zijn en een flinke boost op weg naar een tweede slam. Maar de Rus houdt niet van happy endings die door anderen worden geschreven, en als een Dostojevski in korte broek en racket is hij klaar als altijd om het plot ingewikkelder te maken.