Afrikaanse zwaargewichten blijven crashen in doldwaze en onvoorspelbare Afrika Cup

De achtste finales kwamen dinsdag tot een einde met de uitschakeling van de halve finalisten van de Wereldbeker van 2022, Marokko. Zuid-Afrika was te sterk nadat Achraf Hakimi in de slotfase een cruciale strafschop miste. Ivoorkust, de gastheer van het toernooi, ontsnapte ternauwernood aan een vernederende uitschakeling in de groepsfase, maar deze editie van de Afrika Cup heeft al bewezen een kerkhof te zijn voor veel van de traditionele grootmachten.

"Het is niet het einde van de wereld", zei de verslagen Marokko-bondscoach Walid Regragui, wiens land gastheer zal zijn van de volgende Afrika Cup. "We zijn niet de enigen. Veel favorieten zijn uitgeschakeld. We zullen sterker terugkomen."

Trend

De drie meest succesvolle teams in de geschiedenis van het toernooi liggen eruit - Egypte, Kameroen en Ghana hebben samen 16 titels, maar de eerste twee werden tijdens de achtste finales uitgeschakeld nadat de Black Stars al in de groepsfase het onderspit moesten delven. Alle vijf Afrikaanse vertegenwoordigers op het WK van 2022 zijn reeds naar huis gestuurd.

De strafschoppenserie van Senegal tegen Ivoorkust zette een trend voort waarbij sinds Egypte in 2010 geen enkele regerend kampioen een knock-outwedstrijd won op de Afrika Cup. De laatste drie kampioenen zijn allemaal uitgeschakeld, met Algerije dat in de groepsfase voor de tweede keer op rij afhaakte na hun triomf in 2019.

Hakimi, Mane en Salah naar huis

Mohamed Salah, Riyad Mahrez, Sadio Mane en Hakimi, vier van de allergrootste sterren van het Afrikaanse voetbal, zullen de rest van het toernooi op televisie kijken, als ze zich daar al toe kunnen zetten. Het meest opmerkelijke is dat geen van de kwartfinalisten van de vorige editie, twee jaar geleden in Kameroen, dit keer de laatste acht heeft bereikt.

Dat zou erop kunnen wijzen dat het besluit om de competitie uit te breiden naar 24 teams - een verandering die is ingevoerd vanaf de editie van 2019 in Egypte - heeft geholpen om veel kleinere landen competitiever te maken en meer diepte heeft gecreëerd in heel Afrika.

Nigeria

"Er zijn geen kleine teams meer" is al snel een cliché geworden, en toch zit er een kern van waarheid in. Qua afkomst springen er twee namen uit bij de kwartfinalisten. Nigeria, het dichtstbevolkte land van Afrika, heeft indruk gemaakt met de Afrikaanse speler van het jaar Victor Osimhen in de hoofdrol.

Ze lijken een goede kans te hebben op een vierde titel, 11 jaar na hun laatste, hoewel het gevaar bestaat dat dit een beetje te logisch is, gezien het verloop van de competitie.

Ivoorkust

Ivoorkust - de enige van de best geplaatste landen bij de loting die nog in leven is - is al twee keer kampioen geweest, waaronder onlangs nog in 2015. Ze hebben ook het voordeel dat hoort bij thuis spelen.

Aan de andere kant heeft geen enkel gastland de AFCON gewonnen sinds Egypte in 2006, en de Olifanten zijn een hopeloos geval. Ze leden hun zwaarste thuisnederlaag ooit toen ze er bijna uit lagen in de eerste ronde, en daarna ontsloegen ze hun coach.

Kaapverdië

Drie van de laatste acht zijn doorgedrongen tot de kwartfinales nadat ze voor de allereerste keer een knock-outwedstrijd op de Afrika Cup wonnen. Angola, als 28e gerangschikt in Afrika, zal het opnemen tegen de Super Eagles van Osimhen, terwijl Guinee het moet opnemen tegen de Democratische Republiek Congo.

Het meest opvallend is de wedstrijd van Kaapverdië, het piepkleine eiland met 600.000 inwoners in de Atlantische Oceaan. Ze versloegen Ghana en speelden gelijk tegen Egypte op weg naar de eerste plaats in hun groep, voordat ze Mauritanië versloegen. 

Geholpen door spelers van Kaapverdische afkomst, geboren in landen als Portugal, Frankrijk, Nederland en Ierland, hebben de Blue Sharks een uitstekende prestatie geleverd.

'Spelen met ons hart'

"Je ziet dat het voor de grote voetballanden nu ook niet makkelijk is om wedstrijden te winnen," vertelde Kaapverdisch aanvoerder Ryan Mendes aan Canal Plus Afrique. "Zij hebben spelers die voor grote clubs spelen, maar wij zogenaamde kleine teams spelen met ons hart en we hebben tegelijkertijd veel kwaliteit.

"We hebben niet dezelfde status, maar we hebben wel liefde voor ons land en we kunnen het ook," voegde hij eraan toe.