Tien clubs vormen momenteel deze machtige sportbusinessgroep: New York City (VS), Melbourne City (Australië), Yokohama Marinos (Japan), Montevideo City Torque (Uruguay), Girona (Spanje), Sichuan Jiuniu (China), Mumbai City (India), Lommel (België), Troyes (Frankrijk), Bolivar (Bolivia) en natuurlijk Manchester City, de kroon op het werk.

Sinds 2016, toen Guardiola manager werd, zijn de investeringen enorm geweest: 1,24 miljard euro werd uitgegeven aan aankopen van spelers en 575 miljoen euro kwam binnen uit verkopen. Dat geeft een totaal negatief saldo van 666 miljoen euro.

Een heel ander saldo van uitgaven en inkomsten

In diezelfde periode heeft Real Madrid 701 miljoen euro uitgegeven aan aankopen en voor 717 miljoen euro verkocht (inclusief de enorme mislukte investering van meer dan 100 miljoen euro genaamd Eden Hazard), een winst van 16 miljoen euro.

In die zeven jaar heeft City elf trofeeën gewonnen (geen Europese) en Real Madrid 17, waaronder drie Champions League-titels. En Guardiola jaagt na 1,24 miljard aan investeringen nog steeds op de meest prestigieuze clubtitel van Europa, hoewel hij dit seizoen een goede kans lijkt te maken.

Scouts zijn goud waard

De conclusie is duidelijk: geld garandeert niet de beloning die je nastreeft. Er is iets meer nodig. Todd Boehly, de nieuwe eigenaar van Chelsea, moet die les inmiddels hebben geleerd. Titels, of op zijn minst een goede kans erop, behaal je met een serieus project, een betrouwbare en stabiele sportieve en economische structuur, goede scouts en sterke onderhandelaars. Toen Real Madrid via zijn prestigieuze scout Juni Calafat Vinicius, Rodrygo en Valverde contracteerde vóór andere geïnteresseerden, had niemand gedacht dat zij het niveau zouden bereiken dat zij hebben bereikt.

Vandaag hebben de twee Brazilianen hun marktwaarde aanzienlijk verhoogd en de Uruguayaan heeft zijn waarde ten opzichte van zijn transfersom met 20 vermenigvuldigd (hij kostte 5 miljoen en de huidige Transfermarkt-waardering is 100). Daarom moeten de sjeiks met oliedollars en de miljardairs die met grootheidswaanzin in het voetbal belanden en denken dat het gewoon een nieuw hebbedingetje in hun collectie is, weten dat de bal niet gehoorzaamt aan de portemonnee.