Voor een beschrijving van het leven van elk afzonderlijk, zou de publicatie van een boekenserie nodig zijn. Tegenwoordig galmen de prestaties van de middelste van deze Vladimirs, een 59-jarige trainer/coach, door de voetbalwereld. De voormalige middenvelder heeft weer een waardevolle toevoeging aan zijn visitekaartje gedaan. Hij is erin geslaagd om een tweede Slowaakse club naar het hoofdpodium van de UEFA Champions League te leiden. Dat is lang niet de enige mijlpaal in zijn rijke carrière.
Weiss heeft als speler ook al succes gehad. In de voetsporen van zijn vader trok hij het shirt van Tsjechoslowakije aan en hij schreef geschiedenis op 2 februari 1994. Zijn doelpunt tegen de Verenigde Arabische Emiraten was het eerste in het moderne tijdperk van het onafhankelijke nationale team van Slowakije. Nadat hij zijn schoenen aan de wilgen hing, stapte hij over naar het trainersvak en hij drukt daar nog steeds een fenomenaal stempel.
Een wonder met Petrzalka
Hij sloot zijn actieve spelerscarrière af bij Petrzalka, waar hij met trots de aanvoerdersband droeg. Tijdens de laatste paar seizoenen stond hij op het formulier als speler-coach. Na twee jaar werd hij manager van het stadsdistrict Bratislava. Op dat moment hadden weinig mensen vertrouwen in de jonge stuurman. Hij had immers nog maar net zijn natte voeten in de managerswereld. Bovendien leidde hij een team dat voor het overgrote deel bestond uit voetballers van eigen bodem zonder veel internationale ervaring.
In de herfst van 2005 slaagde de pittoreske organisatie uit de Slowaakse hoofdstad echter in een sportief wonder. Ze braken door naar de groepsfase van de meest prestigieuze clubcompetitie op door Kazachstans Kairat Almaty en Celtic te verslaan , voordat de Slowaken een gedenkwaardige strafschoppenserie wonnen tegen Partizan Belgrado.
In de groepsfase met Inter, Porto en Rangers waren ze slechts één stap verwijderd van het overleven van de groep na een nederlaag in de laatste wedstrijd. Toch had alles anders kunnen lopen. In die wedstrijd gaf de ploeg uit Bratislava een sterk optreden tegen de Portugese reus Porto. Na het laatste fluitsignaal konden ze zich terecht benadeeld voelen.
Pepe maakte een handsbal in het strafschopgebied, die gevolgd had moeten worden door een strafschop. De Duitse scheidsrechter Markus Merk zag dit moment echter over het hoofd. De wedstrijd eindigde in een doelpuntloos gelijkspel.
Slowakije's Mourinho
Na een seizoen bij het Russische Saturnus Ramenskoye keerde Vladimir Weiss in 2007 terug naar Petrzalka. Hij won zijn vierde trofee op de rechteroever van de Donau. De Schotse club Hearts was zeer geïnteresseerd in zijn diensten. In Vilnius onderhandelde hij met de Litouwse eigenaar Vladimir Romanov, maar uiteindelijk werd er geen akkoord bereikt. In juli 2008 werd de inwoner van Bratislava echter de achtste coach van de Slowaakse nationale ploeg.
Hij had een moeilijke missie voor de boeg: zich kwalificeren voor het WK. De nationale ploeg kende een uitstekende start, maar verloor met 2-0 van Slovenië. Daarom moest de wedstrijd tegen Polen de doorslag geven. Het sprookje van deelname in het zonnige Zuid-Afrika kwam toch nog uit op het besneeuwde grasveld. De euforie van vreugde barstte los na een eigen doelpunt van de onfortuinlijke doelman Seweryn Gancarczyk.
Het debuutoptreden op het WK leverde een gelijkspel op met Nieuw-Zeeland. De tegenstanders maakten gelijk met nog ongeveer 30 seconden te gaan. Na het 2-0 verlies tegen Paraguay begon de nervositeit in het Slowaakse kamp toe te nemen. In aanloop naar de cruciale confrontatie met het bevoorrechte Italië nam Weiss geen blad voor de mond. De gedistingeerde professional had alles goed doordacht. Voor de beslissende slag vestigde hij de aandacht op zichzelf, naar het voorbeeld van de iconische Jose Mourinho.
Het plan werkte. Het team, onder leiding van aanvoerder Marek Hamsik, schokte de wereld door de wereldkampioen van 2006 naar huis te sturen na een 3-2 overwinning. Ze zetten ook een goede prestatie neer in de kwartfinale tegen Nederland, maar een nipte 2-1 nederlaag betekende het einde.
Het begin van een doorbraak in Georgië
Georgië is de laatste jaren sterk verbeterd en maakte indruk op het recente Europees Kampioenschap, waar het zeker een team was dat er niet alleen maar was om mee te doen. Het voetbal in deze streken heeft de laatste tijd een grote vooruitgang doorgemaakt, met Vladimir Weiss in de voorhoede. Vóór hem hebben vijf buitenlandse coaches geprobeerd om het niveau van de sport aan de Zwarte Zee te verhogen. Ze zouden de Slowaak echter alleen overtreffen in het aantal wedstrijden als trainer als ze samen zouden spelen.
Hij sloot zijn vier jaar af met een zeldzame balans van 16 overwinningen, 15 gelijke spelen en 16 verliespartijen. Voor het eerst riep hij spelers op voor de nationale ploeg die nu records breken. Hoewel hij zijn doel om zich te kwalificeren voor de finale niet haalde, zat hij er niet ver naast. In de laatste kwalificatiewedstrijd voor EK 2020 verloor Georgië nipt met 1-0 van Noord-Macedonië.
Een grote droom verdween. Toch zou Weiss het land later met opgeheven hoofd verlaten. Zoals hij zelf zei, is deze plek hem na aan het hart gegroeid en zal hij het altijd als zijn tweede thuis beschouwen. Hij lijkt ook in de gunst te zijn gekomen bij veel van zijn spelers. Hij hernieuwde zijn samenwerking met een aantal van hen na een tijd in Slowakije, toen hij tekende voor Slovan Bratislava.
Giorgi Tchakvetadze's prestaties in Bratislava leverden hem een overstap naar Watford op. Dzhaba Kankava ontwikkelde een reputatie als allround speler, waardoor hij een grote favoriet werd bij de fans. Last but not least, Guram Kasia. De verdedigende ster is niet alleen een steunpilaar van Slovan, maar ook van het Georgische nationale team, waar hij de aanvoerdersband draagt.
Europees neusje van de zalm terug in Slowakije
Vladimir Weiss keerde in mei 2021 terug bij de club in de Slowaakse hoofdstad. Onder zijn leiding hebben de Belasi gedomineerd, door vier keer de vaderlandse competitie te winnen, één keer de beker te veroveren en twee keer de groepsfase van de European Conference League te spelen. "Ik droom van de Champions League, van Real Madrid of Barcelona die hier op een dag komen. Ik zeg niet meteen, het is misschien een langere reis. Het is een grote uitdaging voor mensen om grote clubs en spelers van wereldklasse in dit stadion te zien spelen", zei hij kort na zijn aankomst.
Na een paar tegenslagen gaf hij niet op en slaagde hij er uiteindelijk in om zijn belofte in te lossen. Na meer dan twee decennia is de kans om het op te nemen tegen het met sterren bezaaide Manchester City of traditionele bolwerken als Bayern München en AC Milan een beloning voor het harde werk van de afgelopen jaren.
De kers op de taart is dat Weiss van alles kan genieten met zijn zoon. De speler is een van de leiders op en naast het veld, wat betekent dat zijn vader op hem kan rekenen. Omdat ze familie zijn, hebben ze allebei dezelfde persoonlijkheidskenmerken. Ze zijn explosief, bereid om het maximale op te offeren en er is een sterke band tussen hen. Ze zullen ook samen de geschiedenis van Slovan Bratislava ingaan. De coach en aanvoerder die het Europese neusje van de zalm terugbrachten naar Slowakije.