Vijf profvoetballers van het piepkleine eiland Réunion in de Indische Oceaan

Florent Sinama-Pongolle (één cap voor Frankrijk)

Florent Sinama-Pongolle begon bij de meest succesvolle club van Réunion, Saint-Pierroise, en werd op 11-jarige leeftijd gescout door Le Havre - een club van het Franse vasteland met een beroemde jeugdopleiding (die Paul Pogba, Lassana Diarra en Steve Mandanda heeft voortgebracht) die de gewoonte heeft om goed te werven op Réunion, zoals je hieronder zult lezen.

Nadat Sinama-Pongolle indruk had gemaakt in de jeugdopleiding, werd hij samen met zijn neef Anthony Le Tallec (niet van Réunion) opgepikt door Liverpool. Ondanks het feit dat hij nooit echt een vaste waarde werd bij de Reds, maakte Sinama-Pongolle deel uit van het Champions League-winnende team van 2004/05, hoewel hij niet bij de selectie zat voor de finale.

Nadat hij werd uitgeleend aan Blackburn, verhuisde hij naar Spanje waar hij indruk maakte in LaLiga bij Recreativo voordat hij naar Atletico Madrid verhuisde. Zijn carrière bracht hem later naar de Russische Premier League, MLS, Schotland en Thailand voordat hij terugkeerde naar zijn thuisclub op het eiland.

Guillaume Hoarau (vijf caps voor Frankrijk)

Toen Sinama-Pongolle werd gescout door Le Havre, namen ze ook een kijkje bij spits Guillaume Hoarau, maar ze verkozen eerstgenoemde boven hem. Later kwam Le Havre weer langs en in 2004 maakte hij de overstap naar de club. Uiteindelijk brak hij door in het eerste elftal, toen in Ligue 2, en draaide de doelpuntenkraan open die hem 28 goals opleverde in het seizoen 2007/08, waaronder doelpunten in 12 wedstrijden op rij.

Dat trok veel aandacht en Hoarau werd nog voor de overname door Qatari gecontracteerd door Paris Saint-Germain. Hij maakte 38 doelpunten in 114 wedstrijden voor de Parijzenaars voordat hij naar de Chinese Super League verhuisde.

Na zijn terugkeer naar Europa speelde hij voor Bordeaux voordat hij in 2014 naar Young Boys Bern verhuisde. In het seizoen 2017/18 hielp hij de Zwitserse club aan hun eerste competitietitel in 32 jaar. Net als Sinama-Pongolle verhuisde ook Hoarau terug naar Saint-Pierroise voor de laatste fase van zijn profcarrière.

Didier Agathe

Didier Agathe, een hard werkende vleugelverdediger die bekend staat om zijn vele jaren bij de Schotse reuzen Celtic, werd in 1992 door scouts van Montpellier gezien toen hij op Réunion speelde. Zijn tijd in Frankrijk werd echter ontsierd door blessures en hij heeft zich nooit echt gevestigd. Dat bracht hem ertoe om zijn geluk elders te beproeven en nadat hij er niet in slaagde om een club in Engeland te vinden, kwam Agathe terecht bij Raith Rovers op het Schotse tweede niveau.

Na een sterk seizoen als aanvaller voor Rovers ging Agathe voor korte tijd naar Hibernian voordat hij aan het begin van het seizoen 2000/01 werd overgenomen door Martin O'Neil van Celtic. Hij werd een vaste waarde op de rechterflank bij de club uit Glasgow in een glansrijke periode waarin Agathe drie Schotse titels won, vier bekers in de wacht sleepte en in 2003 de finale van de UEFA Cup haalde.

Later herenigde hij zich met O'Neil bij Aston Villa, maar hij speelde slechts een handvol wedstrijden voordat zijn kortlopende contract afliep. Hij keerde ook terug naar Réunion om voor Saint-Pierroise te spelen. Agathe richtte een academie op in Réunion en heeft geprobeerd te coachen. Hij heeft Durham City en Chester-Le-Street gemanaged - beide clubs uit de lagere divisies in het noordoosten van Engeland.

Laurent Robert (negen caps voor Frankrijk)

Net als Agathe verhuisde Laurent Robert van Réunion om zijn professionele carrière te beginnen bij Montpellier. Robert zal het meest herinnerd worden om zijn voorliefde voor buitensporige doelpunten, vooral uit vrije trappen - hij scoorde er veel in een bewogen carrière.

Na een paar seizoenen bij Montpellier, waarvan hij in de laatste (1998/99) 11 keer scoorde, maakte Robert de overstap naar PSG. In de hoofdstad maakte hij in twee competitiecampagnes 24 doelpunten. In 2001 tekende hij bij Premier League club Newcastle United. In vier seizoenen bij de Magpies bereikte Robert zijn hoogtepunt en ook veel vrije trappen.

Hij is nog steeds één van de slechts zeven spelers die 11 of meer vrije trappen heeft gescoord in de Premier League. De meeste spelers in die groep speelden echter vele jaren in de competitie. Van de 15 spelers die uit acht of meer vrije trappen hebben gescoord, scoorde Robert gemiddeld het snelst, met één rake vrije trap per 994 minuten speeltijd. Na Newcastle bereikte hij nooit meer dezelfde hoogten in korte periodes bij Portsmouth, Benfica en in Canada en Griekenland. Zijn broer Bertrand Robert was ook profspeler.

Dimitri Payet (38 caps voor Frankrijk)

Dimitri Payet is zeker de bekendste naam in deze lijst en net als Robert een gevaarlijk wapen bij dode spel-momenten. Hij heeft een indrukwekkende carrière die vooral bekend is vanwege zijn vele seizoenen bij Ligue 1-giganten Marseille, zijn korte maar bijzondere tijd bij Premier League-club West Ham en zijn soms moeizame relaties met teamgenoten en coaches.

Nadat hij was gescout door Le Havre (ja, nog een), keerde hij terug naar Réunion voordat hij in 2005 een tweede kans kreeg in Frankrijk bij Nantes. Na St. Etienne en Lille maakte Payet in 2013 zijn grote overstap in Zuid-Frankrijk. Het was echter de komst van coach Marcelo Bielsa naar Marseille het jaar daarop die Payet hielp uitgroeien tot een spelmaker van wereldklasse.

In 2015 verzekerde hij zich van een overstap naar Premier League-club West Ham en voor een kort moment was hij de lieveling van Oost-Londen en een van de gevaarlijkste spelers in de beste competitie ter wereld. Na een indrukwekkend 2015/16 stond hij op de shortlist voor de 2016 PFA Players' Player of the Year Award en werd hij uitgeroepen tot West Ham's speler van het seizoen.

Toch liep het verkeerd bij West Ham. In januari 2017 werd hij benaderd door Marseille en vroeg hij om een overstap terug naar Frankrijk. Sommige Hammers haten hem misschien, maar de straten van Oost-Londen zullen nooit vergeten hoe goed Payet anderhalf seizoen lang was in de Premier League. Terug bij Marseille werd Payet een constante speler tot het einde van vorig seizoen. Hij speelt nu bij Vasco da Gama in de Braziliaanse Serie A.

Voetbal in Réunion

Reunion heeft zijn eigen competitie die wordt bestuurd door de Reunionese Football League onder toezicht van de Franse voetbalbond. Als zodanig kunnen de lokale clubs deelnemen aan de Coupe de France, die beroemd is vanwege de deelnemers uit de Franse overzeese departementen en gebieden - Guadeloupe, Martinique, Nieuw-Caledonië enzovoort.

Een paar Reunionese clubs zijn door de jaren heen doorgedrongen tot de ronde van 64. Tamponnaise haalde vorig seizoen de ronde van 64 en Saint-Denis deed hetzelfde het seizoen daarvoor. Dit seizoen bereikte Saint-Denis de ronde van 128 voordat het verloor van Paris FC - ze reisden naar het vasteland van Frankrijk voor de wedstrijd.

Reunion heeft ook een nationaal team, hoewel het geen lid is van de FIFA en slechts een geassocieerd lid van de CAF en dus niet kan deelnemen aan WK-kwalificatiewedstrijden of de Afrika Cup of Nations. Ze spelen wel vriendschappelijke wedstrijden. Meestal spelen ze tegen hun buren in de Indische Oceaan - Madagaskar, Mauritius en de Seychellen. Hun grootste doelpuntenmaker aller tijden is Jean-Michel Fontaine, die 15 doelpunten heeft gemaakt in 30 wedstrijden voor het eiland.