Advertentie
Advertentie
Advertentie
Meer
Advertentie
Advertentie
Advertentie

Derde Helft: ontgoocheld Nederlands elftal ziet Fort Holland laat instorten

Paul Winters
Cody Gakpo zit er verslagen bij na de pijnlijke nederlaag.
Cody Gakpo zit er verslagen bij na de pijnlijke nederlaag.Kirill KUDRYAVTSEV / AFP
Nederland mag zich helaas geen EK-finalist noemen na de nederlaag tegen Engeland. De Engelsen wonnen in blessuretijd met 1-2 dankzij Ollie Watkins en mag het komende zondag opnemen tegen Spanje, maar voor het zo laat is blikken wij nog even terug op de halve finale aan de hand van vijf praat- en/of pijnpunten.

De jeugd heeft de toekomst

Nog vóór de aftrap werd genomen schreven jeugdige teams EK-historie. Xavi Simons (21 jaar en 80 dagen) werd de tweede jongste halve finalist ooit voor Oranje op een EK of WK; enkel Arjen Robben (20 jaar en 159 dagen) was in 2004 jonger.

Tevens werd de halve finale de eerste in EK-historie met vier basisklanten van 21 jaar of jonger (Xavi Simons, Bart Verbruggen, Kobbie Mainoo en Jude Bellingham).

Oranje zonder Memphis

Een rusteloze eerste helft werd na een ruim halfuur onderbroken door een blessuregeval aan Nederlandse zijde, en wel één van enige omvang: Memphis Depay voelde aan zijn hamstring en liet gelijk merken dat zijn wedstrijd, en mogelijk toernooi, erop zit.

Verrassenderwijs koos Ronald Koeman niet voor Wout Weghorst of Joshua Zirkzee als directe vervanger in de spits, maar gaf de bondscoach de voorkeur aan Joey Veerman. Het systeem sloeg om met Malen als spits en Xavi Simons in een vrije rol. Na rust koos Koeman toch weer voor Weghorst en werd hij voor de tiende Oranje-interland op rij ingewisseld.

De Hollandse diesel

Net als tegen Turkije en Roemenië schakelde Nederland pas na rust in een hogere versnelling. Waar Oranje voor rust nauwelijks druk wist te zetten, zette de ploeg van Ronald Koeman na rust steeds meer druk en durfde het zich nadrukkelijker op de helft van Engeland te melden. Van een winnende treffer kwam het niet, maar de bondscoach die Nederland naar het WK in 2026 moet coachen heeft huiswerk genoeg voor hoe deze ploeg eerste helften aanvliegt.

Rotsen in de branding

Met Engeland dat het gros van het spel maakte en de Nederlandse defensie regelmatig onder druk zette, was het aan de oranje muur om het fort overeind te houden. Met Stefan de Vrij en Virgil van Dijk als hoekstenen van deze fortificatie hield Nederland erg lang stand dankzij hun vele weggewerkte ballen, strakke verdediging en betrouwbare indruk.

Helaas was het uiteindelijk De Vrij die Watkins een halve meter ruimte te veel gaf voor de 1-2, maar mag het zijn uitstekende partij niet overschaduwen. Fort Holland stond achterin als een huis, maar werd met verlenging in zicht veroordeeld tot huisuitzetting.

De statistieken van Stefan de Vrij en Virgil van Dijk tegen Engeland.
De statistieken van Stefan de Vrij en Virgil van Dijk tegen Engeland.Opta via StatsPerform, ČTK / imago sportfotodienst / Pawel Andrachiewicz

Zo dichtbij, zo ver weg

Met luttele minuten te gaan leek Oranje op weg naar een verlenging tegen Engeland, maar werden Nederlandse harten alsnog gebroken toen Aston Villa-spits Ollie Watkins, de vervanger van de bekritiseerde Harry Kane, de beslissende 1-2 wist te maken.

Het betekende het einde van een verrassend, maar uiterst positief EK voor het Nederlands elftal, maar ook een einde aan de droom van de tweede EK-finale in Duitsland en een kans op revanche op Spanje. Oranje moet buigen voor Engeland, maar krijgt complimenten van ons en Nederland.

Wil jij jouw toestemming voor het tonen van reclames voor weddenschappen intrekken?
Ja, verander instellingen