La Torre de Donnarumma
Zoals ze in Pisa hun toren hebben, had ‘La Squadra’ haar eigen versie in Gelsenkirchen. Gianluigi Donnarumma was een flinke sta-in-de-weg voor Spanje en verrichtte alleen al in de eerste helft vier reddingen van hoge kwaliteit. Na rust voegde de 25-jarige 65-voudig international er nog eens vier aan toe. Zijn acht reddingen staan gelijk aan het hoogste aantal dit toernooi (Strakosha tegen Kroatië).
‘Fuego’ van de flanken
Spanje is de laatste jaren een flinke transformatie doorgegaan en twee van de nieuwe gezichten zijn flankenflitsers Nico Williams en Lamine Yamal. Het gevaar van Spanje kwam vooral bij deze twee vandaan: de Italianen hadden achterin de handen vol aan de jeugdige aanvallers, die met hun snelheid en behendigheid de defensie meermaals te snel af waren.
Williams was cruciaal bij de 1-0 met zijn voorzet, die uiteindelijk via Morata’s hoofd door Calafiori in eigen doel werd gewerkt, en scoorde zelf daarna ook nog bijna, maar zag een kanonskogel op de lat uiteen spatten. Ook Yamal kwam dichtbij, maar een verre poging van zijn voet vloog rakelings langs de paal.
Italiaanse onmacht
Italië werd vooraf beschouwd als een meer dan geduchte tegenstander voor Spanje, dat indruk maakte in de 3-0 zege op Kroatië. Bondscoach Luis de la Fuente noemde Italië en Spanje “op veel vlakken vergelijkbaar”, maar in werkelijkheid bleken de verhoudingen net even anders.
Italië toonde zich erg onmachtig tegenover het Spaanse aanvalsgeweld en leunde op de counter, maar kon deze nauwelijks tot niet uitspelen. De onmacht resulteerde in slechts 3 doelpogingen voor Italië en een xG van 0.15. Ciao tutti, niet zo'n buon giorno.
Dominantie van weleer
Spanje leek tegen Italië het Spanje waar menigeen mee is opgegroeid: dominant, opbouwend en gevreesd. ‘La Roja’ toonde tegen Kroatië al over veel kwaliteit te beschikken, maar overklaste Italië vijfvoudig en deelde een flinke stomp uit aan de regerend Europees kampioen.
Met 57% van het balbezit, liefst 20 doelpogingen en een xG van 2.05 maakten de Spanjaarden hun titelambities meer dan duidelijk.
Spitsenprobleem?
Paolo Rossi, Antonio Di Natale, Luca Toni, Luigi Riva, Flippo Inzaghi... Het rijtje spitsen dat Italië kan opratelen is meer dan imposant. Dit jaar lijkt er echter een gebrek aan dat pure instinct waar Italiaanse 'capocannonieri' om bekend stonden.
Gianluca Scamacca was meer een obstakel dan inspiratiebron voor Italië en kwam nauwelijks in het spel voor. Met de tactiek van vandaag leek de bonkige Atalanta-spits, die voorheen ook de kleuren van PEC en PSV verdedigde, niet minder dan de compleet verkeerde keuze.
