Een nadere kennismaking met de nieuwe eerste doelman van Frankrijk: Mike Maignan
"Hij grapte vaak met mij dat hij op een andere positie ook profvoetballer zou zijn geworden," lacht Romain Damiano, Maignans voormalige coach bij Villiers-Le-Bel, zijn jeugdclub in de Val-d'Oise. "Maar nu is hij de nummer 1 keeper van Les Bleus, dus hij kan niets meer zeggen! Lang voordat hij de eerste keeper van AC Milan en Frankrijk werd, trok Maignan bij toeval keepershandschoenen aan, aangezien hij een stuk liever doelpunten maakt dan voorkomt.
"Op een dag misten we een doelman in een wedstrijd, we testten hem en het was ongelooflijk: katachtige reflexen, een stevige hand, een aangeboren talent ...", herinnert Romain Damiano zich in gesprek met AFP. De trainer bracht vervolgens vier jaar door, van het jongste team tot het onder vijftien elftal, om "Magic Mike" ervan te overtuigen dat hij de voorkeur moest geven aan de positie onder de lat en daar op een dag zijn baan van te maken.
Vijf interlands
Er was veel nodig om de doelman uit Cayenne, de hoofdstad van Frans-Guyana, ervan te overtuigen dat hij keeper moest worden. Zijn trainer moest hem bepaalde wedstrijden als aanvaller of middenvelder af te laten maken om hem zijn zin te geven.
Maar achteraf gezien was het dat absoluut waard: op 27-jarige leeftijd werd Maignan verkozen tot eerste doelman door bondscoach Didier Deschamps. Voor de Franse trainer was het een no-brainer wie de recordinternational Hugo Lloris, die al meer dan tien jaar onder de lat stond bij Frankrijk, op moest volgen. "Hij is een zeer complete en bekwame doelman, in de bloei van zijn leven", aldus Brice Samba, zijn back-up bij de selectie samen met Alphonse Areola.
Frankrijk hoeft zich geen zorgen te maken als van de Franse kampioen van 2021 het doel moet verdedigen. De voormalig jeugdspeler van Paris Saint-Germain heeft sinds zijn eerste oproep in mei 2019 indruk gemaakt tijdens de trainingen van het nationale elftal, waar hij lang in de schaduw van Lloris en Steve Mandanda stond.
"Ik heb mezelf nooit vragen gesteld. We zijn teamgenoten, we zitten in hetzelfde team, ik ben hier niet om te concurreren met Steve en Hugo. Integendeel, ik ben hier om goed te trainen, hen te helpen succesvol zijn. Ze helpen mij ook omdat ik ze veel advies vraag. Het is een wederzijdse hulp en er is geen competitie tussen ons", zei de doelman van 1,91m in aanloop naar het EK van 2021.
Drie jaar later zal hij, als hij geen last heeft van blessures, de vaste doelman Frankrijk zijn op het EK van 2024. Tot op heden speelde hij vijf interlands, waarvan vier in 2022, toen Deschamps besloot om te rouleren tussen hem en Lloris.
Stille kracht
Als een kuitblessure geen roet in het eten had gegooid, zou Maignan waarschijnlijk zelfs zijn eerste WK-wedstrijd hebben gespeeld, tegen Tunesië, een ontmoeting die uiteindelijk werd gekeept door Mandanda. "Mike is een stille kracht, met de atletische kwaliteiten die hij heeft, goed voetenwerk en een goed karakter als expressieve leider. dat is nogal wat", zei Deschamps in maart 2022 al over hem.
Dat karakter heeft de Frans-Guyaan al heel jong ontwikkeld. "Hij weet waar hij heen wil. In zijn hoofd heeft hij zijn doelen vastgesteld en niemand kan hem in de war brengen", ook al is hij "buiten het voetbal erg gereserveerd en beleefd", benadrukt Romain Damiano, die zich de strijd met zijn speler herinnert om hem te overtuigen om aan de selecties van het National Football Institute (INF) van Clairefontaine deel te nemen als doelman, terwijl Maignan niet langer op deze positie wilde spelen.
Zijn cijfers op school wierhielden hem ervan om toegelaten te worden bij het INF, maar hij trok wel aandacht trekken van PSG, het startpunt van zijn succesvolle carrière. Enkele jaren later treedt de grote fan van Steven Gerrard in de voetsporen van Fabien Barthez en Lloris.