Spanje zou alleen recordhouder kunnen worden door een vierde EK te winnen. Frankrijk kan op gelijke hoogte komen met Spanje en Duitsland door een derde titel te pakken.
Frankrijk en Spanje stonden voor een groot gedeelte van de 20e eeuw in de schaduw van Duitsland en Italië, maar de afgelopen decennia zijn de twee landen uitgegroeid tot de meest succesvolle. Sinds Frankrijk in 1998 het WK won, werden slechts vier van de 13 EK- en WK-finales afgewerkt zonder een van de twee landen. Spanje won intussen twee EK's en een WK, terwijl Frankrijk tweemaal het WK won en in 2000 de beste van Europa werd.
AFP Sport kijkt naar drie punten waarop deelname aan de finale in Berlijn op 14 juli kan worden beslist.
Frankrijks afwezige aanval tegen Spanje's uitgedunde verdediging
Frankrijk maakte op het WK 2022 nog het meeste doelpunten van alle landen (16), maar op dit EK heeft het de halve finale bereikt zonder zelf een doelpunt te maken uit open spel.
Superster Kylian Mbappé wist nog maar een keer te scoren, vanaf elf meter. De nieuwbakken aanvaller van Real Madrid speelt dit toernooi met een masker op nadat hij in de openingswedstrijd tegen Oostenrijk zijn neus brak. De andere twee Franse goals werden door een tegenstander in het eigen doel geschoten.
De Franse bondscoach Didier Deschamps verdedigde zijn sterspeler. Hij zei tegenover TF1 dat de aanvaller al geschiedenis had geschreven en dat nog meer geschiedenis wil schrijven.
"Kylian is hier, ook al is hij niet 100 procent."
Op het EK van 2016 maakte Antoine Griezmann zes doelpunten - het dubbele van de nummer twee van de topscorerslijst - en gaf twee assists. In Duitsland is hij allesbehalve een plaag voor de defensie van de tegenstanders.
Mocht Frankrijk het eens op de heupen krijgen, dan is de zwaar uitgedunde defensie van Spanje een ideale tegenstander. Dani Carvajal en Robin le Normand zullen de halve finale moeten missen door een schorsing. Behalve de laatste groepswedstrijd tegen Albanië speelde het duo elke wedstrijd vanaf het begin voor de Spanjaarden, die met hen samen op het veld nog maar een doelpunt tegenkregen.
Verwacht wordt dat de 38-jarige Jesús Navas de vervanger is van Carvajal en dus te maken krijgt met de bliksemsnelle Mbappé.
Pragmatisch tegen optimistisch: Deschamps en De la Fuente
Het duel van dinsdag is niet alleen een clash tussen twee verschillende filosofiën, maar ook een duidelijk contrast in benadering.
Deschamps is slechts een van drie personen die zowel als speler als als trainer het WK won. Hij loodste zijn land tijdens drie van de laatste vier grote toernooien naar de eindstrijd. De oefenmeester heeft misschien wel de meest talentvolle aanvallers van het toernooi tot zijn beschikking, maar hij vertikt het om een vrije rol te geven. Hij is op zoek naar defensieve zekerheid en doet dat door structuur in zijn elftal in te passen. Daarvan afwijken doet hij zelden.
Dat gaf hij tijdens de kwalificatiecampagne al toe: "Ik ben pragmatisch en realistisch en dat weten de spelers ook."
Frankrijk heeft nog geen enkel moment op achterstand gestaan dit toernooi, ondanks het feit dat het maar drie doelpunten maakte.
Aan de andere kant is De la Fuente een trainer die zijn ploeg vrijheid geeft. Hij wil dat zijn team voetbalt, zelf al gaat het fout. "We kunnen onze tegenstanders op verschillende manieren pijn doen," zei hij na de 3-0-overwinning op Kroatië in de openingswedstrijd.
Spanje kende dit toernooi al acht verschillende doelpuntenmakers
Kanté tegen Rodri op het middenveld
Middenvelder Rodri is misschien wel één van de meeste ondergewaardeerde spelers van Spanje - een titel die N'Golo Kanté jarenlang bij Frankrijk had.
Rodri controleert de wedstrijd op een kalme manier in het midden van het veld. Daardoor kunnen de jonge vleugelspelers Lamine Yamal en Nico Williams veel aanvallende acties maken. De Manchester City-speler heeft er ook een gewoonte van gemaakt belangrijke doelpunten te maken. Tegen Georgië maakte hij op slag van rust de gelijkmaker waarna Spanje uitliep naar een 4-1-overwinning en de kwartfinale bereikte.
Kante is met zijn energie en vastberadenheid nog steeds een belangrijke schakel in de Franse ploeg. Hij duikt overal op het veld op om de opbouw van de tegenstander al vroeg te verstoren. De 33-jarige stofzuiger werd in de eerste twee groepswedstrijden verkozen tot Man of the Match en liet zien dat hij na twee jaar afwezigheid nog steeds thuishoort op het internationale niveau.