Nadat Italië het snelste EK-doelpunt ooit had geïncasseerd tegen Albanië - Nejdim Bajrami vond het net na 23 seconden na een miscommunicatie in de achterste linie van de Azzurri - werd Kroatië met stomheid geslagen door een gelijkmaker in de 94e minuut tegen de ploeg van Sylvinho. We kunnen gerust zeggen dat zowel Italië als Kroatië niet zo scherp zijn in de eerste en laatste minuten van de wedstrijd.
En het is niet eens de eerste keer dat Italië zich zo vroeg laat kennen in een belangrijke EK-wedstrijd: Het openingsdoelpunt van Luke Shaw in de finale van de vorige editie viel ook al na 1 minuut en 57 seconden.
Terwijl Italië de dappere Albanezen uiteindelijk versloeg, slaagde Kroatië er niet in om de voorsprong van één doelpunt over de streep te trekken. En waar Kroatië veel kansen creëerde in de zware nederlaag tegen Spanje, was Italië bijna tandeloos in de 1-0 nederlaag tegen La Furia Roja. De verschillen in kansen en doelpogingen spreken boekdelen.
Als we kijken naar de statistieken van de hele groep des doods, kunnen we concluderen dat Kroatië veel pech heeft gehad, met slechts één punt tot nu toe en een ondermaatse prestatie van -3,1 in termen van 'Expected Goals', en -1,5 in termen van 'Expected Goals Against' - in beide gevallen de slechtste prestatie in de groep.
De ploeg van Zlatko Dalic staat momenteel op de laatste plaats in Groep B, maar leidt de hele groep wat betreft schoten (38) en verwachte goals (5,1 xG). Genoeg reden voor vertrouwen, hoewel het waarschijnlijk niet zo aanvoelt na het teleurstellende resultaat tegen Albanië van afgelopen week. Maar ondanks het feit dat de Kroaten veel Expected Goals tegen krijgen (3,5 xG), weerleggen ze nog steeds positief balans (1,6 meer xG gecreëerd dan tegen gekregen).
Dat kan niet gezegd worden van Italië, wiens grootste zorg de voorhoede lijkt te zijn. En dat is niet nieuw. De Azzurri hebben de afgelopen jaren veel verschillende spitsen geprobeerd, maar geen van hen bleek een vaardige doelpuntenmaker in de nationale ploeg.
Het is geen toeval dat beide Italiaanse doelpunten op dit EK zijn gemaakt door een verdediger (Alessandro Bastoni) en een middenvelder (Nicolò Barella). In feite zijn sinds het begin van hun titelwinnende EK-campagne van 2021 slechts twee van de 15 doelpunten van Italië op de EK-finale gemaakt door een pure centrumspits (Ciro Immobile tegen Turkije en Zwitserland). Als we kijken naar de topscorers van de grootste Europese ploegen, is Italië het enige land te zijn waarvan het doelpuntenrecord de afgelopen tien jaar niet is verbroken:
Dus, als Italië's beste spelers niet voorin staan, wie heeft er dan uitgeblonken voor de Azzurri tijdens dit EK? Daar ligt nog een probleem voor de ploeg van Luciano Spalletti. In de wedstrijd tegen Albanië werd Riccardo Calafiori geprezen om zijn volwassenheid in wat pas zijn derde interland voor Italië was. De 22-jarige speler had een geweldig seizoen bij Bologna achter de rug en leidde de ploeg naar de Champions League. Naar verluidt kan hij rekenen op de interesse van Europese grootmachten als Chelsea en Juventus.
Tegen Albanië was Calafiori de Italiaan met de meeste gewonnen grondduels (6), de meeste gewonnen luchtduels (3), de meeste balveroveringen (5) en onderscheppingen (3), en een lpercentage van 100% voor geslaagde dribbels (2/2). In zijn tweede wedstrijd tegen Spanje scoorde Calafiori echter een zeer ongelukkig eigen doelpunt, waardoor zijn ploeg een 1-0 nederlaag leed. Zelfs de meer ervaren Giovanni Di Lorenzo, die zeer solide speelde tegen Albanië, werd donderdag van alle kanten voorbij gedribbeld door de Spaanse vleugelspeler Nico Williams.
Als Italië de knock-outfase haalt, verdient Gianluigi Donnarumma een groot 'grazie'. De aanvoerder van de Azzurri hield zijn ploeg bijna eigenhandig in de wedstrijd tegen een veel beter Spanje. Hij eindigde de wedstrijd met acht reddingen, het hoogste aantal voor een Italiaanse doelman op het EK sinds Francesco Toldo in 2000 (11 tegen België).
Donnarumma voorkwam liefst 2,1 doelpunten tegen Spanje, het op twee na hoogste aantal in één wedstrijd dit toernooi. Het is ook interessant om te zien dat twee van de drie andere keepers in dit klassement het allebei dat tegen Kroatië hebben bereikt, wat nog eens laat zien dat de Kroaten niet veel geluk aan hun zijde hebben gehad.
Dus, wie kan de kar trekken bij Kroatië? Het lijken dezelfde namen te zijn die al zo lang deel uitmaken van de selectie: Mateo Kovacic was betrokken bij meer schoten dan elke andere speler in Groep B (10 - 6 schoten, 4 gecreëerde kansen), terwijl alleen Pedri (6) meer kansen uit open spel creëerde dan de Kroatische spits Andrej Kramaric (5).
In deze groep des doods hebben vijf spelers een gecombineerde Expected Goals en Expected Assists-waarde van meer dan 1,0, waarvan er vier uitkomen voor Kroatië.
Bruno Petkovic (0 goals uit 1.08 Expected Goals) en Ivan Perisic (0 assists uit 1.15 Expected Assists) komen in goede posities om te scoren of een doelpunt voor te bereiden, maar zijn niet in staat geweest om die geweldige cijfers om te zetten in de broodnodige output.
De komende wedstrijd tussen Kroatië en Italië wordt daarom erg interessant: zullen de Kroaten eindelijk hun kansen afmaken en hun onderliggende cijfers laten spreken? Of kan de keeper van Italië opnieuw een wonder verrichten? Het moge duidelijk zin dat er veel op het spel staat. Heel veel.
Italië gaat hoogstwaarschijnlijk door naar de volgende ronde als het ten minste één punt pakken tegen Kroatië (als Albanië niet verrassend Spanje verslaat), terwijl Kroatië een overwinning op de Azzurri nodig heeft om de eerste uitschakeling in de groepsfasevan het EK sinds 2012 te voorkomen. Wie zal de groep des doods overleven? Alleen de tijd zal het leren.