De Vrij veroorzaakte de strafschop die Spanje de openingstreffer opleverde. Hij tekende ook voor de derde treffer van Oranje. Arjen Robben was onhoudbaar die avond in Salvador en scoorde net als Robin van Persie tweemaal. En Daley Blind, een goede vriend van De Vrij, bereidde twee treffers voor. Blind heeft inmiddels 107 interlands achter zijn naam staan. De Vrij, die een jaar eerder debuteerde, 64.
"Ik ben er door blessures niet altijd bij geweest", weet De Vrij. "En soms, zoals op het laatste WK in Qatar, koos de bondscoach voor iemand anders. Natuurlijk is het niet leuk dat ik op dat laatste WK nul minuten heb gespeeld. Maar ik heb op de trainingen wel steeds alles gegeven. Om te laten zien dat ik wel in de ploeg hoor. Maar ook om mijn ploeg te helpen."
Concurrentie
De concurrentie voor de positie rechts centraal in de defensie is groot bij Oranje, ook al is de pas net van een zware knieblessure herstelde Jurriën Timber er niet bij. Behalve De Vrij kunnen Matthijs de Ligt en Lutsharel Geertruida daar spelen. Als de schijn niet bedriegt concurreren De Vrij en De Ligt om een basisplaats voor het eerste duel van Oranje met Polen van zondag op het EK. De Ligt speelde vorige week met veel reserves tegen Canada en De Vrij oefende maandag met veel beoogde basisspelers tegen IJsland.
"Ik kan niet in het hoofd van de bondscoach kijken", zegt De Vrij over een mogelijke basisplaats tegen Polen. "Matthijs is fysiek sterker. Ik blijf meer uit de duels. Vind je dat ik slim verdedig? Dat probeer ik wel. Een wedstrijd duurt negentig minuten, maar ik ben misschien maar een minuut in balbezit. Dan val ik op en is het belangrijk om de bal niet te verliezen. Maar al die andere minuten ben je bezig met positie kiezen en anticiperen."
De Vrij veroverde eind april zijn tweede landstitel in zes seizoenen met Internazionale. Daarvoor speelde hij vier jaar voor Lazio in de Serie A, de hogeschool voor topverdedigers. "Tien jaar geleden vormden we op het WK een defensie met Janmaat, Bruno Martins Indi, Blind en Cillessen. En toch wonnen we van al die Spaanse sterren. De beste ploeg, dus niet de beste spelers, wint vaak een toernooi. Kijk maar naar Italië, dat drie jaar geleden zonder echte sterren het EK won."