Het had niet veel gescheeld of Schouten was nu helemaal geen betaald voetballer meer geweest. Toen hij in de jeugd van ADO Den Haag niet goed genoeg was voor de A1 en even genoegen leek te moeten nemen met de A2, was hij er wel klaar mee. Trainer Aleksandar Rankovic hield hem binnenboord.

Schouten haalde het eerste elftal van ADO niet en stapte over naar Telstar. Dat bleek een prima zet. Excelsior nam hem na een jaar al over en weer een jaar later volgde de overstap naar het Italiaanse Bologna. Daar groeide Schouten uit tot een belangrijke kracht als defensieve middenvelder.

Andere dingen

"Ik speelde heel lang achter de spits, als nummer 10. Dan worden er toch andere dingen gevraagd en mocht ik wat meer risico nemen en kon ik meer dingen doen. Mijn huidige spel heb ik vooral in Italië ontwikkeld. Mijn positie als nummer 6 is een belangrijke, maar ook een gevaarlijke positie, waar je niet zomaar trucjes kan doen voor je eigen zestien", vertelt hij.

Schouten speelt tegen Polen vermoedelijk met ploeggenoot Joey Veerman naast zich en Tijjani Reijnders daarvoor als meest aanvallende middenvelder. "Ik ben niet iemand die zes crosspasses per wedstrijd geeft zoals Joey. Dat zit niet echt in mijn spel", aldus Schouten. "Het is niet soberder, maar anders. Ik denk dat Joey en ik elkaar heel goed ondersteunen in de dingen waar we minder goed in zijn."

Familie

Ook Reijnders en Veerman braken wat later door en bewandelden de weg omhoog in het betaalde voetbal stapje voor stapje. Schouten bekeek het WK van 2010 met zijn hele familie thuis in Hellevoetsluis. "Dat was een hele happening, iedereen in het oranje en toeterend door de straten. Dat hoort er gewoon bij. Dat ik nu zelf op een eindtoernooi sta, is heel bijzonder. Soms heb ik het er ook wel over, met mijn vrouw of ouders. Soms lijkt het zo vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Daar mag je af en toe wel bij stilstaan. Mijn hele familie is onwijs trots."