Álvaro Morata liet na de EK-finale doorschemeren dat hij de voorgaande maanden ernstige problemen heeft gehad, hoewel hij nog niet zo eerlijk was als in het interview voor Herera en COPE. Net als andere topsporters - zie de inmiddels gepensioneerde Andrés Iniesta, basketballer Ricky Rubio of de Amerikaanse turnster Simone Biles - spreekt de spits openhartig over zijn mentale gezondheidsproblemen.
"Als je het echt moeilijk hebt, depressies en paniekaanvallen... Het maakt niet uit wat voor werk je doet en welke situatie je in het leven hebt. Er zit een ander persoon in je waar je elke dag en elke nacht mee moet vechten. Voor mij was Spanje verlaten het beste wat ik kon doen. Er kwam een moment dat ik het niet kon verdragen", zei de voormalige speler van Atlético Madrid, die Diego Simeone, Koke, Miguel Ángel Gil, het nationale team, zijn psychiater en zijn coach bedankt.
"Ik denk dat het de eerste keer is dat ik het openlijk zeg, maar ja, ik had een hele slechte tijd en ik dacht dat ik niet in staat zou zijn om te spelen. We zijn wat je ziet op tv en op sociale media, maar het is een wereld die vaak niet echt is. Je moet een beeld geven omdat het je werk is. En ja, ik had een heel, heel, heel slechte tijd. Ik brak en er was een moment dat ik mijn schoenen niet meer aan kon trekken. Ik rende naar huis omdat mijn keel dichtklapte en ik wazig begon te zien", voegde hij eraan toe.
Schaamte
Morata verwees ook naar de lente van dit jaar: "Drie maanden voor het EK dacht ik na over de vraag of ik weer een wedstrijd zou spelen. Ik kon het niet. Ik weet niet wat er mis met me was. Het is heel ingewikkeld en heel delicaat, omdat je je realiseert dat waar je het meest van houdt in de wereld, datgene is wat je het meest haat. Ik schaamde me om bij mijn kinderen te zijn en de straat op te gaan. Elke keer als ik met ze meeging had ik een aanvaring met mensen, soms zonder kwade opzet."
"In het begin dacht ik dat ik bij Atléti zou blijven omdat ik dat heel graag wilde, maar in een interview zei ik dat ik niet verder zou gaan in het nationale team omdat ik op leeftijd ben en er veel jonge talenten zijn. Daarnaast zijn er andere dingen buiten het voetbal, zoals mijn kinderen. En ik herinner me dat er veel mensen waren die dingen zeiden en schreven die buitenproportioneel waren. Dat overkomt me niet in Italië", zei hij over zijn afscheid bij de Spaanse ploeg.