Miljoenen Spanjaarden bekeken de met 2-1 gewonnen finale tegen Engeland. Sommigen thuis, velen op een van de grote schermen in de grote steden van het land. Bij de doelpunten van Nico Williams en Mikel Oyarzabal was op bijna iedere plek in het land luid gejuich te horen.
"Ja, ja, de beker is er," scandeerden fans op het Colonplein in Madrid, waar overwinningen van het nationale team doorgaans gevierd worden.
Fans in Mataro, de geboortestad van wonderkind Lamine Yamal, genoten van zijn assist op Williams. "We zijn trots, we hebben veel geluk dat hij de belangrijkste speler van Spanje is," zei de 18-jarige Ana tegenover Reuters.
De verwachtingen voorafgaand aan de finale waren hooggespannen. Het team van bondscoach Luis de la Fuente liet de natie dromen van een titel door op weg naar Berlijn mooi, aanvallend voetbal te laten zien. De ploeg blaakte van het vertrouwen, was een eenheid en beschikte over een lading talent.
Spanje nam het op tegen Engeland, dat amper wist te overtuigen in Duitsland, maar in de eindfase van het toernooi tekenen van verbetering liet zien. In de finale deed het tot de laatste minuten mee om de overwinning.
Voetbal, voetbal, voetbal
Tegenover de Spaanse vreugde stond het verdriet van de Engelse fans, die op verschillende toeristische plekken in Spanje aanwezig waren. Bijvoorbeeld in de kustplaats Benidorm hadden Engelsen zich verzameld om de wedstrijd te bekijken.
Het ging de hele week alleen maar over voetbal in Spanje. De balkons gevuld met nationale vlaggen, de straten roodgekleurd door voetbalshirts en de bars gevuld enthousiasme.
Het was alweer 12 jaar geleden dat Spanje in de EK-finale stond. Toen werd er met 4-0 van Italië gewonnen en pakte het een derde grote titel op rij.
Een Spaanse fan, Ana Isabel Huete, zei: "Ze waren beter dan iedereen, dan wie dan ook, het was buitengewoon."