Hij vertelde Hannoversche Allgemeine: "Ilkay Gündogan speelt bijvoorbeeld vreemd genoeg uitstekend in clubverband en speelt vervolgens op zo'n manier voor het nationale team dat je kunt gaan denken: heeft hij zijn minder getalenteerde tweelingbroer gestuurd? Ik begrijp het niet.''
"Ik heb veel twijfels over het EK van volgend jaar. Qua potentieel kunnen we ver komen. Maar aspiraties, verwachtingen en realiteit liggen op dit moment zo ver uit elkaar dat het voor mij absoluut onverklaarbaar is. Ik denk niet dat het aan de coach ligt. Ik heb het gevoel dat nogal wat spelers die nu op het veld staan geloven dat ze met misschien 85% van hun potentiële inzet het veld op kunnen, en dan moet je ontdekken dat dat niet meer voldoende is met deze instelling.''
"Misschien hebben we niet langer alleen de zeer getalenteerde spelers nodig, maar ook degenen die bereid zijn om de mouwen op te stropen. Het beste voorbeeld van hoe dit moet, werd gegeven door ons O17-elftal, toen het de wereldbeker won."