Kruipt FC Groningen in Euroborg uit een historisch dieptepunt?
Voor FC Groningen lijkt de bodem van de sportieve ondergrens er toch telkens weer uit te knallen. Niet dat met 2-1 verliezen van De Graafschap op een druilerige vrijdagavond in Stadion De Vijverberg nu meteen een wereldramp is, maar het rommelt toch nog steeds aan teveel kanten binnen het voetbalbolwerk aan de Boumaboulevard. De opvolging van Danny Buijs, inmiddels ruim anderhalf jaar geleden in gang gezet, blijkt een hels karwei te zijn met vele directe en indirecte slachtoffers.
Trainer Frank Wormuth en Dennis van der Ree beten hun tanden stuk op de vacature en ook de derde in de rij, Dick Lukkien, kent op zijn zachtst gezegd een ‘valse start’. De selectie is nog altijd te ruim en te ongebalanceerd tegelijk. De keuze om afgelopen zomer geen ‘uitverkoop’ te doen, heeft het probleem van teveel keuze voor diverse posities in stand gehouden. Gekoppeld aan de tegenvallende sportieve prestaties een reden om de keuze op basiself mede te baseren op de fysieke gesteldheid en inzetbaarheid van spelers.
Waar de eerste periode van de KKD voor FC Groningen als een nachtkaars uitging, is de start in de tweede periode ook alweer vals. In Doetinchem werd met 2-1 verloren en daarmee staat het aantal nederlagen inmiddels alweer op vijf uit tien duels. Aan wedstrijden in Euroborg bewaart de FC ook al geen warme herinneringen. Behalve twee zeges op Jong-teams waren er kleurloze duels met Willem II (0-0), ADO Den Haag (0-1) en FC Den Bosch (0-3). In deze drie duels kwam Groningen niet tot scoren uit in totaal slechts 15 doelpogingen ‘binnen de palen’.
Tegenstander
Bij FC Emmen, nota bene de vorige club van de huidige Groningen-trainer Dick Lukkien, leek trouwens een bult meer aan de hand dan bij FC Groningen, maar inmiddels slaat de weegschaal van ellende duidelijk door naar het Groningse uiteinde van de Hondsrug. Voorzitter Ronald Lubbers raakte wegens persoonlijke omstandigheden buiten beeld in Emmen en op die manier moesten ze aan de Oude Meerdijk versneld doorpakken met een reorganisatie. Helemaal op het moment dat technische man Mike Willems er de brui aan gaf.
Waar men bij FC Groningen de functie van technisch directeur heeft ondergebracht in een technisch gremium van vijf personen, koos met bij FC Emmen voor de omgekeerde weg. Trainer/coach Fred Grim werd er zijn eigen leidinggevende en nam de rol van technisch manager er bij. Korter kun je de lijntjes niet maken en de transferzomer werd ondanks het beperkte budget een ongekend succes. Bij FC Emmen zijn ze dus in staat gebleken erg flexibel om te gaan met de twee degradatie in twee jaar.
Sportief
Vanaf de wierde van Euroborg werd de ambitie uitgesproken van een terugkeer naar de Eredivisie binnen één jaar, zonder daarbij overigens hoog van de Martinitoren te blazen. De nieuwe selectie zou de nadreun van de degradatie en een halfjaar amper winnen nog moeten verwerken. Maar dat de Trots van het Noorden er na drie maanden zo kleurloos bij zou staan, had niemand verwacht. Het gebrek aan scorend vermogen en aan aanvoer voor topscorer Kevin van Veen is tot dusver fnuikend voor de plannen van de inmiddels haast moedeloze Dick Lukkien.
Tegenstander FC Emmen en de omgeving van de Drentse club hebben de verwachtingen voor het seizoen 2023/2024 heel tactisch getemperd en op die manier kon Fred Grim met zijn manschappen keurig opstomen naar de tweede plek van de ranglijst, die het tot vrijdag nog innam. De enige twee nederlagen kwamen nota bene tot stand in eigen huis, tegen FC Dordrecht (2-4) en drie dagen terug tegen ADO Den Haag (2-3). Om het feit dat FC Emmen in het restant van speelronde 10 een uitduel speelt, zal men dan ook allerminst ontevreden zijn. Opnieuw ligt de druk volledig bij FC Groningen, dat dit seizoen dus in eigen huis alleen nog maar tot scoren kwam tegen Jong-teams.