Dit zijn de beste kandidaten om Xavi te vervangen bij Barcelona
En hier bij Flashscore brengen we je een aantal van de mogelijke vervangers, degenen die op prominente plaatsen op de lijst staan. Er zullen tientallen aanbiedingen zijn, maar Deco's filters zijn heel duidelijk: in de eerste plaats moet hij het zogenaamde Barça DNA hebben.
De kandidaten
Rafa Márquez (Barcelona B)
Dit zou de eenvoudigste en goedkoopste optie zijn. En misschien zelfs sportief de beste. In magere financiële tijden is het jeugdsysteem altijd een oplossing geweest voor de Catalaanse club. Dit is al te zien aan de jonge talenten die blijven komen met Gavi, Lamine Yamal, Fermín, Marc Guiu, Cubarsí en nog veel meer.
De laatste coach van Barcelona die doorschoof vanuit het tweede was niet de minste: Pep Guardiola. Nu heeft de Mexicaan, een goede vriend van Laporta en Deco, geen uur nodig gehad om zichzelf naar voren te schuiven als kandidaat. "Je kunt geen nee zeggen tegen een kans als deze," zei het hoofd van het reserveteam.
Hij heeft wel pas twee jaar ervaring als trainer. Daarom is hij niet de eerste keus om Xavi te vervangen. Maar hij staat wel op de shortlist.
Thiago Motta (Bologna)
De Braziliaan staat hoog aangeschreven op het hoogste niveau. Zijn acht jaar bij Barça waren een geweldige leerschool in de filosofie die nodig is om het team te coachen.
Hij begon bij het jeugdteam van PSG voordat hij de sprong naar Italië maakte. Zijn eerste ervaring was erg kort, slechts twee maanden bij Genoa. In Spezia voldeed hij ruimschoots aan de gestelde doelen met de permanence en dat was genoeg voor hem om de sprong te wagen en naar Bologna te gaan, waar hij nu anderhalf jaar trainer is. Hij is al gepolst door verschillende grote clubs en nu zou de tijd rijp kunnen zijn om het nieuwe project van Barcelona onder zijn hoede te nemen.
García Pimienta (Las Palmas)
De huidige coach van de club op de Canarische Eilanden voldoet aan alle eisen voor een toekomstige coach van Barcelona. Hij heeft alle jeugdteams doorlopen, als speler en als coach, en heeft zelfs het reserveteam geleid.
En in zijn eerste ervaring trainer in de profwereld doet hij het goed met voetbal en resultaten die boven verwachting zijn voor een pas gepromoveerd team. Met Las Palmas promoveerde hij vorig seizoen naar de eerste divisie en dit seizoen houdt hij ze zonder noemenswaardige problemen in de competitie, dichter bij Europees voetbal dan bij de degradatiezone.
Xavi zelf zegende hem een paar weken geleden:"Garci, zo noem ik hem, is een geweldige coach. Hij heeft Barça DNA". Zijn grootste probleem is dat Laporta hem bij Barça B heeft ontslagen om Rafa Márquez binnen te halen.
Míchel Sánchez (Girona)
De norm bij Barça is om een coach aan te nemen die een uitstekende speler van Barça is geweest. Guardiola, Luis Enrique, Koeman, Xavi, Ernesto Valverde. Experimenten met outsiders hebben niet goed uitgepakt. Zo zijn er de gevallen van Quique Setién en Tata Martino. Dat is waar de terughoudendheid over de figuur van de huidige manager van Girona om de hoek komt kijken.
Maar dat buiten beschouwing gelaten, en het feit dat een van zijn zonen voor het jeugdteam van Real Madrid speelt, is Míchel een van de andere namen die in Deco's portfolio voorkomen. Wat hij doet bij Girona, met duizelingwekkend en spectaculair voetbal en strijdend om de landstitel, kan niemand onopgemerkt voorbij laten gaan.
Bovendien wordt de integratie die Míchel had en heeft met Catalonië zeer gewaardeerd. Zodra hij voor Girona tekende begon hij Catalaans te leren, hij reageert op lokale journalisten in die taal en dat is een factor die door Laporta en zijn entourage zeer wordt gewaardeerd.
Het onmogelijke: Klopp en Arteta
Dit zijn twee namen die onder andere omstandigheden in ieders weddenschappenpools zouden hebben gestaan. Destijds, voor de keuze voor Liverpool, werd er al gesproken over Jurgen Klopp als kandidaat. Zijn uitspraken over de noodzaak om een sabbatical year te nemen na zijn tijd bij Liverpool sloten hem uit... maar in voetbal kun je nooit nooit zeggen.
De andere onmogelijke droom is die van Mikel Arteta. Zijn twee jaar als jeugdspeler hebben hem altijd aan de club verbonden. Zijn stijl als speler, gevormd door Wenger, en zijn latere opleiding als coach onder Guardiola hebben hem in de schijnwerpers gehouden. Helaas voor de club is het project bij Arsenal te belangrijk om halverwege te verlaten.