Het was de 80ste minuut van de wedstrijd, een voorzet vloog vanaf de rechterkant het strafschopgebied van Arsenal binnen, Emmanuel Adebayor sprong in de lucht en kopte de bal in het net. De international van Togo scoorde tegen zijn voormalige ploeg, vergrootte de voorsprong van City naar 3-1 en, het meest memorabel, produceerde een van de meest beroemde doelpuntenvieringen in de geschiedenis van de Premier League. A trip down memory lane...
Adebayors reis naar de grote jongens
Emmanuel Adebayor, de beroemdste voetballer van Togo, werd in 1984 geboren in Lomé, de hoofdstad van het West-Afrikaanse land. Adebayor bracht daar het grootste deel van zijn jeugdcarrière door voordat hij werd opgemerkt door scouts van de Franse topclub FC Metz, die hem in 1999 naar Frankrijk brachten.
Hij maakte zijn debuut in Ligue 1 op 17-jarige leeftijd in november 2001. Na de degradatie van Metz speelde hij een seizoen in Ligue 2, waar 13 doelpunten in 34 competitiewedstrijden hem in de zomer van 2003 naar AS Monaco brachten. Hij speelde negen keer in Europa toen Monaco verrassend de UEFA Champions League-finale van 2004 tegen FC Porto in Gelsenkirchen bereikte, waar hij geen invalbeurt kreeg tijdens het 3-0 verlies van zijn club.
In januari 2006 verhuisde Adebayor naar de Premier League. Arsene Wenger haalde hem naar Arsenal. Hij kreeg de bijnaam 'Baby Kanu' vanwege zijn gelijkenis met de voormalige Nigeriaanse Arsenal-ster Nwankwo Kanu, die Adebayor als kind verafgoodde. De maand daarop, in februari 2006, maakte Adebayor zijn debuut in de Premier League bij Birmingham City. Hij scoorde na 21 minuten en Arsenal won met 2-0.
Adebayor kende een succesvolle periode bij Arsenal. Hij maakte in totaal 62 doelpunten in 142 optredens. Vooral zijn acht doelpunten tegen aartsrivaal Tottenham in de Noord-Londense derby werden door Arsenal-fans gewaardeerd. Adebayor verliet Arsenal in de zomer van 2009 na drieënhalf jaar. In juli 2009 tekende Adebayor een vijfjarig contract bij Manchester City.
Een droomstart bij City
Manchester City stond aan het begin van het tijdperk onder nieuwe eigenaren uit de Verenigde Arabische Emiraten. Naast Adebayor namen de Sky Blues Kolo Toure over, eveneens van Arsenal, spits Carlos Tevez, die werd overgenomen van hun stadsgenoot United, en vele andere grote aanwinsten in die transferwindow.
Adebayor maakte een geweldige start in het Etihad Stadium. Bij zijn debuut voor City tegen Blackburn maakte hij al in de derde minuut van de seizoensopening een doelpunt. Bij zijn thuisdebuut scoorde Adebayor in een 1-0 overwinning op Wolverhampton Wanderers. Daarna scoorde hij in zijn derde opeenvolgende Premier League-wedstrijd voor City door de winnende treffer binnen te koppen in een 1-0 uitoverwinning tegen Portsmouth. In de vierde ronde ontving City Arsenal in de Etihad.
Een epische wedstrijd, een episch moment
Adebayor stond vervolgens tegenover zijn oude club in een kaskraker. Naast de voor de hand liggende motivatie wilde hij ook zijn vierde doelpunt in evenveel wedstrijden maken. Hij slaagde niet alleen in die buitengewone prestatie, maar zijn doelpuntviering zou tot op de dag van vandaag herinnerd worden. Over het geheel genomen was de wedstrijd tussen City en Arsenal geweldig. Het was een intense strijd vol emoties met een aantal harde tackles die de kwaliteit van de wedstrijd enigszins overschaduwden.
De thuisploeg leidde bij rust na een doelpunt van Micah Richards. De tweede helft begon echter in stijl. Arsenals Robin van Persie maakte gelijk, waarna Craig Bellamy de Sky Blues weer op voorsprong zette. En wat er na het doelpunt van Adebayor gebeurde, was totale waanzin. Na het doelpunt sprintte Adebayor uit alle macht over het veld om het te vieren door met een pokerface op zijn knieën voor de Arsenal fans te gaan zitten. In de laatste tien minuten werd het 4-2 dankzij doelpunten van Shaun Wright-Phillips aan de ene kant en Tomas Rosicky aan de andere kant.
Achter het gordijn
Adebayor werd vervolgens voor twee wedstrijden geschorst en kreeg een boete van 25.000 pond van de FA. Maar wat bracht hem tot die overdreven beledigende en onsportieve doelviering? Afgezien van de pure emotie van het doelpunt, verklaarde Adebayor dat hij niet degene was die de Arsenal-fans had geprovoceerd, maar dat zij hem hadden geprovoceerd. Adebayor zei: "Ik werd mishandeld door mensen die zes maanden geleden nog mijn naam zongen. Het misbruik was zonder reden. Het was niet mijn schuld dat ik wegging, het was Arsene (Wenger) die het aanbod voor mij wilde accepteren."
Hoewel Adebayor zich verontschuldigde voor zijn gedrag, werd dit incident een nieuwe vonk in het onderwerp racisme in (niet alleen) het Engelse voetbal. Adebayor vertelde later aan de Daily Mail: "Toen ik vierde, gaf de FA me een boete, ze straften me. Er gebeurde niets met de Arsenal-fans. "Ik herinner me dat ik naar het stadion ging en dat er Arsenal-fans waren. Het enige wat ik hoorde was het lied 'Je moeder is een hoer en je vader wast olifanten'. En nu probeert dezelfde FA racisme te stoppen? Het spijt me. Zo werkt het niet."
In 2011 maakte Adebayor de woede van Arsenal-fans nog groter toen hij overstapte naar het gehate Tottenham Hotspur. Alle andere voetbalfans herinneren zich Adebayor echter vooral om zijn doelpunten. Als spits van wereldklasse en topscorer aller tijden van het Togolese nationale team speelde Adebayor ook voor Real Madrid, Crystal Palace, in Turkije, in Paraguay en hij sloot zijn carrière af bij de club Semassi in zijn thuisland Togo.