Zirkzee was het gesprek van de dag aan het begin van de zomer met een aantal van 's werelds grootste clubs die met hem in verband werden gebracht, waaronder United, AC Milan en Arsenal na zijn uitstekende seizoen bij Bologna.
Uiteindelijk was het de club van Erik ten Hag die hem binnenhaalde. Hij betaalde ongeveer €40 miljoen voor zijn diensten en gaf hem een vijfjarig contract en hij begon dat bedrag meteen terug te betalen door bij zijn debuut tegen Fulham het winnende doelpunt te scoren.
Dus, wat voor speler hebben de Rode Duivels in handen en kan hij slagen in de sterkste competitie ter wereld?
Van Bayern naar Brussel naar Bologna
Het was al op jonge leeftijd duidelijk dat Zirkzee een groot talent was, vandaar dat Feyenoord hem op 12-jarige leeftijd overnam van ADO Den Haag en Bayern München hem een jaar later overnam van Feyenoord.
Nadat hij zich een weg had gebaand door de jeugd bij Bayern, scoorde hij een hattrick bij zijn debuut voor het reserveteam in maart 2019 voordat hij zijn debuut maakte in augustus van datzelfde jaar. De Nederlander scoorde in december in de laatste minuut een winnende treffer bij zijn debuut in de Bundesliga en maakte 4 doelpunten in 12 wedstrijden in de loop van dat seizoen.
Door de aanwezigheid van Robert Lewandowski waren er echter weinig kansen voor het eerste elftal en dus werd Zirkzee in januari 2021 uitgeleend aan Parma. Daar lukte het echter niet met slechts vier optredens en pas toen hij die zomer werd uitgeleend aan Anderlecht kwam zijn carrière echt op gang.
Onder Vincent Kompany was hij de eerste spits van de Belgische club en één van de beste van de Pro League, met 15 goals en acht assists in 32 wedstrijden. Het was dan ook niet verwonderlijk dat ze hem aan het einde van het seizoen graag voorgoed wilden contracteren, maar zijn toekomst lag in Noord-Italië.
Hij werd in de zomer van 2022 gecontracteerd door Bologna, waarbij Bayern aandrong op een terugkoopclausule, maar het zag er niet naar uit dat die clausule ooit zou worden geactiveerd na zijn eerste seizoen, waarin hij slechts 2 doelpunten maakte in 19 optredens, waarvan het merendeel als invaller werd gespeeld.
Thiago Motta was op hetzelfde moment ingestapt en wilde een systeem met één spits en hij koos al snel voor Marko Arnautovic boven de Nederlander, die later zelf toegaf dat hij er op dat moment "mentaal nog niet klaar voor was, niet zoals Motta wilde". Een paar draaien om de oren van de trainer brachten hem echter in vorm en toen Arnautovic naar Inter vertrok, was de jonge spits er klaar voor.
In wat een van Bologna's beste seizoenen ooit was, was hij hun beste speler. Zijn totaal van 12 doelpunten en zeven assists lijkt misschien niet bijzonder opmerkelijk, maar de cijfers vertellen maar de helft van het verhaal. De aanvaller creëerde een enorme hoeveelheid kansen voor zijn teamgenoten in zijn rol als een soort valse negen.
Hij werd voor zijn prestaties beloond met de prijs voor Jonge Speler van het Seizoen in de Serie A, een oproep voor EURO 2024 en een overstap naar Manchester United.
De Rotterdamse Ronaldinho
Als je naar zijn 1.93m lengte kijkt, denk je misschien dat Zirkzee een targetman is die het goed doet in de lucht en in het strafschopgebied. Als dat zo is, denk dan nog maar eens na.
Hij heeft Zlatan Ibrahimovic vaak genoemd als een van zijn grootste inspiratiebronnen en er zijn ongetwijfeld overeenkomsten tussen de twee. Net als de Zweed is de Nederlander ondanks zijn lengte het beste met de bal aan zijn voeten, heeft hij een bijna foutloze techniek en een echte voorliefde voor het spectaculaire.
Ibrahimovic was echter dodelijk binnen het strafschopgebied en was boven alles een doelpuntenmaker, wat niet gezegd kan worden van Zirkzee, zoals blijkt uit een vergelijking die Motta vorig seizoen maakte.
"Hij zei dat zijn idolen Zlatan Ibrahimovic en Gabriel Batistuta zijn, twee uitstekende spelers, maar als ik hem van dag tot dag zie, doet hij me denken aan de Ronaldinho met wie ik bij Barcelona heb gespeeld", zei de Italiaan.
Het lijkt misschien vreemd om te zeggen dat een lange spits op Ronaldinho lijkt, maar als je naar Zirkzee kijkt, begrijp je het al snel. Hij rent graag met de bal, neemt graag spelers op sleeptouw en is dol op trucjes. Net als de Braziliaan speelt hij met de flair en brutaliteit van iemand die met zijn vrienden een potje voetbal speelt.
In feite begon zijn voetbalcarrière op de Cruyff Courts in Rotterdam en hij zegt dat dit een grote invloed heeft gehad op het type speler dat hij is geworden.
"Het maakt je hard, je moet slimmer zijn, je moet een manier vinden om jongens bij te houden die groter en sterker zijn dan jij," vertelde hij La Gazzetta dello Sport. "Ik heb het op straat geleerd - en daar komt creativiteit tot leven."
Gezien zijn creatieve neigingen speelt hij over het algemeen het liefst naast een aanvalspartner die zorgt voor de dreiging achterin en in het strafschopgebied, zodat hij naar hartenlust over het veld kan zwerven.
Kan hij het maken in Manchester?
Kan de man die zichzelf omschreef als "geen nummer 9, geen nummer 10, maar een 9,5" slagen bij Manchester United?
Nou, op papier in ieder geval, de perfecte aanvalspartner voor hem is er al in Rasmus Højlund, die graag hoog blijft en achter de achterlijn van de tegenstander rent.
Er is ruimte voor beiden in de twee systemen die Ten Hag het meest gebruikt - ze zouden naast elkaar kunnen spelen in een 4-4-2 opstelling of Zirkzee zou als nummer 10 kunnen spelen in een 4-2-3-1. Het spelen van beiden zou echter een sterspeler vereisen.
Als ze allebei zouden spelen, zou sterspeler Bruno Fernandes naar de rechtervleugel moeten verhuizen, waar hij over het algemeen niet zo effectief is, dus het lijkt waarschijnlijker dat de twee jonge spitsen zullen strijden om de plek naast de aanvoerder.
Als Zirkzee die strijd wil winnen, zal hij zijn spel moeten veranderen, meer naar achteren moeten rennen en meer het strafschopgebied in moeten gaan - als hij speelt zoals hij deed bij Bologna, bestaat het gevaar dat hij en Fernandes hetzelfde werk proberen te doen vanaf een vergelijkbaar deel van het veld en elkaar in de weg lopen.
Daarom is er een kans dat de Nederlander - in eerste instantie althans - vooral als back-up van de Deen en Fernandes gaat fungeren, maar er is nog genoeg tijd voor hem om zich aan te passen en een grotere dreiging voor het doel te worden, en zijn winnende treffer tegen Fulham is een positief teken op dat front.
Zijn uitstekende spel in de combinaties was te zien bij dat doelpunt, waarbij hij diep ging om de bal op te pikken met zijn rug naar het doel voordat hij de bal breed verspreidde, maar hij volgde dat op met een perfect getimede aanloop naar het strafschopgebied en een instinctieve afwerking.
Als hij die kunst onder de knie krijgt, wordt hij een bijna complete spits, vergelijkbaar met Harry Kane, die zowel als spelverdeler en als doelpuntenmaker uitblinkt.
Of zo'n buitenbeentje kan gedijen in de intensiteit van de Premier League, waar structuur en stabiliteit de boventoon beginnen te voeren - kijk maar naar hoe kampioen Manchester City speelt - is nog maar zeer de vraag, maar als hij dat kan, zal het spectaculair zijn.
