Australië wil vrouwenvoetbal in eigen land definitief op de kaart zetten
De Matildas hebben een moeilijke tijd achter de rug sinds de uitschakeling bij de laatste 16 tijdens het WK in Frankrijk in 2019.
Er werd geroepen om het hoofd van bondscoach Tony Gustavsson nadat ze tijdens de Azië Cup er al in de kwartfinale uitvlogen en nogmaals na de 7-0-nederlaag tegen Spanje.
Sindsdien hebben ze echter voor een ommekeer gezorgd. Ze wonnen negen van hun laatste tien wedstrijden en zelfs de nagenoeg onverslaanbare Engelsen moesten er in Londen aan geloven. De ploeg van Sarina Wiegman verloor voor het eerst in 30 wedstrijden.
De Zweedse Gustavsson zei dat hij hoopt dat zijn speelsters nederig kunnen blijven na de overwinning op Engeland. Het weerhoudt de fans er niet van om torenhoge verwachtingen te hebben.
Aussie Rules football en rugby zijn lange tijd de favoriete sporten geweest, maar voetbal leeft nu zijn moment. De fans zijn optimistisch, mede dankzij de goede resultaten van het herenteam op het WK, vorig jaar in Qatar. Daar haalden de Socceroos de laatste 16 voordat ze moesten buigen voor de latere wereldkampioen Argentinië.
Het leeuwendeel van de 1 miljoen kaarten die tot nu toe verkocht zijn voor het toernooi werden afgenomen door Australiërs. Een recordaantal van meer dan 40.000 fans zagen Australië tegen Frankrijk de laatste wedstrijd voor het WK spelen.
De speelsters hopen dat de steun van het publiek ze aan de wereldtitel kan helpen en zo eenzelfde soort effect teweegbrengt als de Europese titel deed in Engeland.
“Als je het goed doet op een toernooi in eigen land, dan kunnen de effecten en de beweging die het tot stand brengt gigantisch zijn,” zei verdediger Steph Catley, die in Engeland voor Arsenal speelt. “Sinds het Europees kampioenschap is het door het dak gegaan en de iedereen profiteert daar van.”
Sinds het behalen van de kwartfinale op het WK in 2007, heeft Australië de aspiraties om grote dingen te bereiken, maar kwam vaak bedrogen uit.
Behalve goudhaantje en aanvoerster Sam Kerr, zijn wereldtoppers er niet in overvloed. Een te grote afhankelijkheid van Kerr heeft het team al vaker pijn gedaan en Gustavsson heeft geprobeerd het team in de breedte sterker te maken. Een blessure voor de Chelsea-aanvalster zou echter nog steeds een ramp betekenen. Niemand komt in de buurt van de kwaliteiten van Kerr en de Matildas, tiende op de wereldranglijst, zouden zonder haar aanvallend hevige problemen ondervinden.
Sinds het behalen van de kwartfinale op het WK in 2007, heeft Australië de aspiraties om grote dingen te bereiken, maar kwam vaak bedrogen uit.
Verdedigend en opbouwend zit het het afgelopen jaar wel aardig. Zelfs met een aantal belangrijke speelsters in de lappenmand heeft het team laten zien dat het zich kan meten met de beste teams ter wereld en ze zich kunnen aanpassen als ze onder druk komen te staan.
Gustavsson heeft vanaf de bank de beschikking over voldoende kwaliteit om een verschil te maken. Charli Grant en Alex Chidiac zijn daar voorbeelden van.
Australië zou de groepsfase moeten kunnen overleven. Ze spelen in Groep B tegen Canada, Ierland en Nigeria. Na de groepsfase hopen ze dat ze genoeg zelfvertrouwen hebben opgedaan en genoeg energie van het publiek krijgen zodat Kerr en haar teamgenotes voor het eerst voorbij de kwartfinales kunnen komen.