En nu vertelt de 36-jarige Zuid-Koreaanse spits - die 20 jaar geleden haar eerste WK speelde - aan AFP dat ze nog één ambitie heeft in wat haar afscheid van het toernooi zal worden.
"Ik heb nog nooit een doelpunt gemaakt op het WK en ik train hard met het doel om een doelpunt te maken," zei Park in aanloop naar het WK in Australië en Nieuw-Zeeland dat donderdag begint.
"Zoals ik altijd zeg, ik werk nu echt hard met de gedachte dat dit mijn laatste WK is."
Rijzende ster én neerstortende meteoor
Parks lange carrière is gekenmerkt door uitzonderlijke hoogtepunten, maar ook echte dieptepunten. Ze werd beschouwd als een wonderkind, sloot zich als tiener aan bij de selectie van Zuid-Korea en speelde mee op het WK van 2003. Toen ze 19 was, had ze al 11 doelpunten gemaakt voor haar land.
Er was ook succes in eigen land. In 2013 was ze topscorer in de competitie met 19 doelpunten en leidde ze haar team Seoul City Hall naar de tweede plaats.
Maar haar doelpunten zorgden ervoor dat zes rivaliserende coaches dreigden met een boycot van de competitie en een gendertest eisten. De eis werd afgewezen toen de Zuid-Koreaanse mensenrechtencommissie tussenbeide kwam en zei dat de acties van de coaches neerkwamen op seksuele intimidatie.
"Wat er is gebeurd ligt in het verleden en ik kan me er nu niet veel meer van herinneren," zegt Park, die het destijds als "vernederend" beschreef. Ze zei in 2013 dat ze in het verleden verschillende geschiktheidstests had ondergaan.
"Ik heb veel gescoord (in 2013) omdat ik veel kansen kreeg omdat mijn teamgenoten toen uitzonderlijk goed waren", zegt ze nu over het onderzoek.
"Er zijn coaches die sindsdien hun excuses hebben aangeboden en de tijd is voorbij. Het gaat nu goed met me."
Diepste dalen
Er waren ook andere ups en downs.
Park kwam niet tot scoren op de WK's van 2003 of 2015 en zat daarna zeven jaar lang niet bij de nationale ploeg. Ze dacht dat haar internationale carrière voorbij was.
Dat was totdat Colin Bell in 2019 bondscoach van Zuid-Korea werd en de Engelsman de verrassende beslissing nam om haar terug te roepen. Hij noemt Park "een game changer".
Park was een van de bekendste vrouwelijke voetballers van Zuid-Korea vóór de opkomst van de grootste sterren van vandaag, zoals Ji So-yun. Maar haar carrière ontspoorde eerst door beschuldigingen dat ze was doorgestroomd naar de profcompetitie -- ze kwam bij haar team na de middelbare school -- in plaats van te spelen voor een universiteitsteam, zoals gebruikelijk was.
Park nam vervolgens in 2010 een pauze van twee jaar toen haar vader overleed, maar keerde uiteindelijk terug naar het spel deels om zijn dromen voor haar carrière te eren.
Grootste eer
Ondanks alles wat er is gebeurd in de twee decennia sinds haar internationale debuut, is voetbal "waar ik het meest van geniet en waar ik het beste in ben", zei ze.
"Het WK is het beste podium voor elke voetballer", voegde ze eraan toe. "Als je op het beste podium mag staan, wedstrijden mag spelen en zelfs doelpunten mag maken, dan is er geen eer die daarmee te vergelijken is."
Het WK van Zuid-Korea begint op 25 juli tegen Colombia in Groep H, waartoe ook Duitsland en Marokko behoren.