"Ik weet dat dit niet mijn parcours is en dat ik boven verwachting had moeten presteren om voor een medaille in aanmerking te komen. Ik hoop ooit op zo'n podium te staan", werd ze toch wat emotioneel. De ambiance op en rond Pont Alexandre III had indruk gemaakt. "Zeker toen ik hier wegreed, met al die mensen. Het was zo speciaal en dan wil je presteren. Daar ben je topsporter voor geworden. Stiekem droomde ik van het podium."
De race op zich stemde Vollering tevreden. "Ik moet de wattages nog terugkijken, maar het ging lekker. Ik had meteen een goed tempo te pakken. In de eerste bochten ook, maar daarna slipte mijn achterwiel een paar keer weg. Dan word je wat onzekerder. Ik durfde niet alles te riskeren, de Tour spookte wel een keer door mijn hoofd."
Vollering rijdt over een week nog de wegwedstrijd in Parijs, een week later begint de Tour de France in Rotterdam.